 |
|
|  Σάββατο 29/7
ΒΡΩΜΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΟΔΙΑ ΣΤΟ ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ
Η κόρη του πρώην προέδρου, Γκουλνάρα Καρίμοβα, κατηγορείται για απάτες και οδηγήθηκε στην φυλακή
AFP-Reuters
Η κόρη του πρώην προέδρου του Ουζμπεκιστάν, του Ισλάμ Καρίμοφ, οδηγήθηκε στην φυλακή, καθώς κατηγορείται για απάτες ύψους πολλών εκατομμυρίων, έγινε γνωστό από τις εισαγγελικές αρχές της χώρας της κεντρικής Ασίας.
Η τύχη της Γκουλνάρας Καρίμοβα, της μεγαλύτερης κόρης του προέδρου ο οποίος απεβίωσε πριν από έναν χρόνο έπειτα από 25 και πλέον χρόνια στην εξουσία, βρισκόταν στο επίκεντρο της έντονης φημολογίας των τελευταίων ετών σε σημείο τέτοιο που ο γιος της, μετανάστης στο Λονδίνο, ρωτήθηκε δημοσίως τον περασμένο Δεκέμβριο για το αν εκείνη έχει πεθάνει.
Η γενική εισαγγελία της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας ανέφερε σε ένα δελτίο τύπου ότι η Καρίμοβα αντιμετωπίζει κατηγορίες για απάτη, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και απόκρυψη ξένου συναλλάγματος.
«Τέθηκε υπό κράτηση» διευκρινίζεται στο σχετικό δελτίο τύπου.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η 45χρονη φέρεται να είναι μέλος συμμορίας του οργανωμένου εγκλήματος που ελέγχει περιουσιακά στοιχεία ύψους άνω του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ σε 12 χώρες, μεταξύ αυτών ακίνητα στο Λονδίνο, στο Ντουμπάι, ένα κάστρο κοντά στο Παρίσι ή και ακόμα και μια βίλα στο Σεν Τροπέ στην Κυανή Ακτή.
Η Γκουλνάρα Καρίμοβα, που κάποτε την παρουσίαζαν ως την πιθανή διάδοχο του πατέρα της, έπεσε σε δυσμένεια αφού συνέκρινε τον πατέρα της με τον Στάλιν και επιτέθηκε δημοσίως στη μητέρα της και τη μικρότερη αδελφή της.
Πρώην πρέσβειρα της χώρας της στον ΟΗΕ, γνωστή επίσης για τη διοργάνωση επιδείξεων μόδας, για τη σειρά κοσμημάτων που παρουσίασε, αλλά και την ενασχόλησή της με τη μουσική ποπ, ως ερμηνεύτρια, είδε το όνομά της να φιγουράρει σε υποθέσεις διαφθοράς σε πολλές χώρες, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Οι φήμες την ήθελαν να βρίσκεται σε κατ΄οίκον περιορισμό μετά την κριτική που άσκησε κατά της μητέρας της και της αδελφής της στο Twitter κι αφού δεν παρέστη στην κηδεία του πατέρα της τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Σαμαρκάνδη.
Είναι η πρώτη φορά που οι εισαγγελικές αρχές του Ουζμπεκιστάν αναφέρονται στην υπόθεση. Σύμφωνα με αυτές, η Καρίμοβα καταδικάστηκε το 2015 να τελεί υπό δικαστική εποπτεία για ένα διάστημα 5 ετών.
Πάντως, ένας Ελβετός δικηγόρος που εκπροσωπεί την Γκουλνάρα Καρίμοβα δήλωσε σήμερα ότι δεν έχει ακούσει νέα της εδώ και μήνες και ότι δεν μπορεί να της εγγυηθεί μια δίκαιη δίκη.
«Δεδομένου ότι είναι ανέφικτο να επικοινωνήσω και να συνομιλήσω με την πελάτισσά μου, αδυνατώ να παραστώ και να υπερασπιστώ την κυρία Γκουλνάρα Καρίμοβα προκειμένου να της εγγυηθώ μια δίκαιη δίκη» δήλωσε ο Γκρεγκουάρ Μανζεά σε μια δήλωσε που εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Για τον Ρώσο δημοσιογράφο Αρκάντι Ντουμπνόφ, ειδικό στα θέμα Κεντρικής Ασίας, αυτή η μερική άρση του μυστηρίου που περιέβαλε την υπόθεση της Γκουλνάρας Καρίμοβα μπορεί ενδεχομένως να εξηγηθεί από την «ανάγκη των νέων αρχών του Ουζμπεκιστάν να επιδείξουν αποτελέσματα στην έρευνα πριν από την πρώτη επέτειο του θανάτου του Ισλάμ Καρίμοφ».
Αυτές οι ανακοινώσεις δείχνουν επίσης ότι η κυβέρνηση καταβάλλει προσπάθειες να περιέλθουν στην κατοχή της τα περιουσιακά στοιχεία που συνδέονται με την Καρίμοβα, συμπλήρωσε ο ίδιος μιλώντας στο ραδιοφωνικό δίκτυο Ηχώ της Μόσχας.
Σύμφωνα με τη γενική εισαγγελία, οι αρχές του Ουζμπεκιστάν απέστειλαν αιτήματα για «πάγωμα» των περιουσιακών στοιχείων της Καρίμοβας μεταξύ άλλων στην Ελβετία, τη Σουηδία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, τη Γερμανία και τη Ρωσία.
Ο Ισλάμ Καρίμοφ απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών από εγκεφαλική αιμορραγία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
