Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 31/7

ΕΛΛΑΔΑ-ΡΟΖ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Ο ληστής ήταν ο εραστής τού μηνυτή ιερέα-Το Επισκοπικό δικαστήριο της Μητρόπολης Λάρισας τον παραπέμπει στο Συνοδικό



Πηγή: www.eleftheria.gr

Ένοχος από το Επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας, κρίθηκε ιερέας που μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε σε ιερό ναό χωριού που βρίσκεται μεταξύ Λάρισας και Βόλου. Πρόκειται για μια υπόθεση που απασχόλησε την Ιερά Μητρόπολη για αρκετούς μήνες, ενώ ο ίδιος τέθηκε σε αργία από τα τέλη του περασμένου έτους. Μεγάλο ενδιαφέρον όμως έχει το γεγονός πως ο εν λόγω ιερέας σχετίζεται με μια υπόθεση ληστείας που εκδικάστηκε από δικαστήριο της Λάρισας και στο οποίο από κατήγορος μετατράπηκε σε… κατηγορούμενο. Συγκεκριμένα ο άνθρωπος που κατήγγειλε ο ιερέας για ληστεία, αποκάλυψε στο δικαστήριο ότι ήταν εραστής του! Ο ιερέας αρχικά ανακρίθηκε από τις αρμόδιες εκκλησιαστικές ανακριτικές αρχές και τα ευρήματα της διαδικασίας κρίθηκαν ικανά για να παραπεμφθεί σε δίκη στο αντίστοιχο δικαστήριο. Σε πρώτη φάση αυτό ήταν το Επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητρόπολης, όπου κρίθηκε ένοχος για τριών ειδών πράξεις. Η μια αφορούσε σε θέματα ηθικής φύσεως, η δεύτερη σε αντικανονικά παραπτώματα και η τρίτη σε κινήσεις διαχειριστικής ατασθαλίας που έχουν άμεση σχέση με τη διοίκηση της ενορίας στην οποία λειτουργούσε. Με αυτήν την απόφαση ο ιερέας παραπέμπεται πλέον στο Συνοδικό Δικαστήριο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, που είναι το ανώτερο δικαστήριο, λόγω της σοβαρότητας των πράξεών του. Ο ιερέας είναι σε αργία από τον περασμένο Δεκέμβριο μετά από την εκδίκαση μιας υπόθεσης με… ροζ απόχρωση. Επρόκειτο για υπόθεση ληστείας που εκδικαζόταν στο Tριμελές Εφετείο Κακουργημάτων με θύμα τον συγκεκριμένο ιερέα από τη Λάρισα και κατηγορούμενους δύο νεαρούς από τον Βόλο. Το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν πως καταδικάστηκε ο ένας εκ των δύο σε φυλάκιση, όμως το περιεχόμενο των απολογιών ήταν αυτό που προκάλεσε έκπληξη, τόσο στην έδρα όσο και στο ακροατήριο. Απολογούμενος ο κατηγορούμενος τόσο ενώπιον της ανακρίτριας όσο και στην αίθουσα του δικαστηρίου, ανέφερε μεταξύ άλλων πως ντρέπεται που το λέει αλλά διατηρούσε σχέση επί πληρωμής με τον ιερέα. Περιέγραψε πώς τον γνώρισε και σε ποια ξενοδοχεία πήγαιναν, ενώ κατέθεσε μεταξύ άλλων πως ο ιερέας πήγαινε στον Βόλο χωρίς ράσα γιατί στη Λάρισα δεν μπορούσε να το κάνει αυτό γιατί θα τον αναγνώριζαν. Υποστήριζε πως τον εφοδίαζε με δώρα, κινητά τηλέφωνα και playstation ως μορφή ανταλλαγής της «σχέσης» που πρόσφερε ο νεαρός τα τελευταία χρόνια. Για τη βραδιά της ληστείας υποστήριξε πως δεν έγιναν έτσι όλα αυτά για τα οποία κατηγορούνταν, ενώ τόνισε πως ο συγκατηγορούμενός του δεν είχε καμία σχέση. Ο 24χρονος Βολιώτης είχε κριθεί ένοχος για την πράξη της ληστείας και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών με τριετή αναστολή ενώ ο δεύτερος κατηγορούμενος αθωώθηκε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία