 |
|
|  Πέμπτη 3/8
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
Σε ρυθμό ραπ και με στίχους για την ειρήνη, ο ύμνος για την επίσκεψη του Πάπα
AFP
Σε ρυθμούς ραπ, ποπ και παραδοσιακής μουσικής πάνω σε στίχους που υμνούν την ειρήνη, το τραγούδι "Κάνουμε το πρώτο βήμα" θα είναι αυτό με το οποίο θα υποδεχτεί τον Πάπα Φραγκίσκο στην πρώτη του επίσκεψη η Κολομβία, η οποία βγαίνει από 50 και πλέον χρόνια ένοπλης σύγκρουσης.
Το τραγούδι επιλέχθηκε χθες για να συνοδεύσει τον Σεπτέμβριο τη διαμονή του Ποντίφικα, ενός από τους βασικούς συντελεστές της ιστορικής ειρηνευτικής συμφωνίας που υπογράφηκε τον περασμένο Νοέμβριο μεταξύ της κυβέρνησης και των μαρξιστών ανταρτών FARC.
"Η επίσκεψη του Πάπα έχει ήδη τον ύμνο της. Οι Musicos Catolicos Unidos (Ενωμένοι Καθολικοί Μουσικοί) και η μελωδία τους 'Demos el primer paso' είναι οι νικητές του #CantaleAlPapa (Tραγούδα για τον Πάπα)", έγραψε στο Twitter η οργανωτική επιτροπή.
Το συγκρότημα, μια θρησκευτική αδελφότητα που δημιουργήθηκε το 2016 στη Μπογκοτά και της οποίας το τραγούδι συνέθεσε ο Κάρλος Κορβάτσο επικράτησε στο διαγωνισμό αυτό, στον οποίο είχαν κατατεθεί 464 προτάσεις από την 31η Μαΐου.
"Μας φέρνεις το φως, μας φέρνεις την ειρήνη, μας φέρνεις λόγια αλήθειας και ο λαός μας θα μπορέσει να βρει την ελευθερία στον Θεό", λέει το ρεφρέν του τραγουδιού που επιλέχθηκε από εξαμελή επιτροπή: τέσσερις καλλιτέχνες και δύο ιερείς.
Η σύνθεση, την οποία ερμηνεύουν περισσότεροι από 20 μουσικοί, ανάμεσά τους ιερείς και μοναχές, εμπνέεται από το βαγιενάτο, τον παραδοσιακό ρυθμό της Κολομβίας, υπό τον ήχο του ακορντεόν, των τυμπάνων και των κιθάρων και περιλαμβάνει μια στροφή σε ραπ.
Ο Πάπας, που θα φθάσει στην Κολομβία στις 6 Σεπτεμβρίου και θα επιστρέψει στη Ρώμη στις 11, αναμένεται να επισκεφθεί τη Μπογοτά, τη Βιγιαβισένσιο, πόλη που έχει σφραγίσει η σύγκρουση, το Μεντεγίν και την Καρταχένα.
Ο Ποντίφικας αναμένεται να εκφράσει την υποστήριξη του στην ειρηνευτική συμφωνία με τις Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), την παλαιότερη οργάνωση ανταρτών στην αμερικανική ήπειρο που σήμερα είναι σε διαδικασία επανένταξης στη ζωή των πολιτών.
Η κυβέρνηση του προέδρου Χουάν Μανουέλ Σάντος διεξάγει εξάλλου από τον Φεβρουάριο ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τον Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό, την τελευταία ενεργή οργάνωση ανταρτών της χώρας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
