Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 6/8

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Kωπηλασίας Eφήβων/Nεανίδων

«Ασημένιες» Γεωργούδη/Μπούρμπου, «χάλκινοι» Στεργιάκα/Ντινενής



Τρακάι / Λιθουανία/Ασπασία Βελονάκη

Το πρώτο μετάλλιο για τα ελληνικά κουπιά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εφήβων νεανίδων χάρισαν στην Ελλάδα οι Μαργαρίτα Γεωργούδη και οι Χριστίνα Μπούρμπου. Το ελληνικό πλήρωμα της δικώπου άνευ πηδαλιούχου ήταν φαβορί για το βάθρο στο Τρακάι της Λιθουανίας, προσδοκία που έκαναν πραγματικότητα με την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου. Οι Ελληνίδες νεάνιδες τερμάτισαν στη 2η θέση του τελικού με 7:38.79 πίσω από τη χρυσή Ρουμανία (7:35.83) και μπροστά από τη χάλκινη Γερμανία (7:40.95). Οι Χρήστος Στεργιάκας και Χαράλαμπος Ντινενής χάρισαν στην Ελλάδα το δεύτερο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κωπηλασίας εφήβων/νεανίδων στο Τρακάι της Λιθουανίας. Το ελληνικό πλήρωμα του διπλού σκιφ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, μετά από ένα συγκλονιστικό τελικό, με τα μετάλλια να κρίνονται μέσα σε περίπου έξι δευτερόλεπτα. Συγκεκριμένα, οι Χρήστος Στεργιάκας και Χαράλαμπος Ντινενής τερμάτισαν στην 3η θέση με 6:40.86 πίσω από τη χρυσή Αυστραλία (6:34.05) και την ασημένια Λευκορωσία (6:37.07). Στον άλλο τελικό, με ελληνικό ενδιαφέρον, το τετραπλό σκιφ με τους Γκαϊδατζή Πέτρο- Σχιζοδήμο Γρηγόρη?Τσαλικίδη Βασίλη-Μαρόκο Γιάννη πήρε την 6η θέση με χρόνο 6:16.39. Στους «μικρούς» τελικούς με ελληνική συμμετοχή σπουδαία κούρσα πραγματοποίησε η τετράκωπος άνευ πηδαλιούχου των εφήβων. Οι Κοκκινίδης Ηλίας-Βασίλης Κουκουτής-Ανδριανός Οικονόμου-Δημήτρης Μπουκουβάλας, αν και ξεκίνησαν από την 4η θέση, ήταν 3οι στα μισά και μέχρι τα 1500μ. για να κάνουν ένα πολύ καλό φινάλε και να τερματίσουν στη 2η θέση και 8η στη γενική με χρόνο 6:33.68. Το αντίστοιχο πλήρωμα των νεανίδων τερμάτισε στην 3η θέση του «μικρού» τελικού και κατετάγη 9ο στη γενική. Οι Βιτζιλαίου Ιωάννα- Μήτση Αριάδνη-Βαρελοπούλου Ειρήνη-Δεμέλη Ευαγγελία, αν και ήταν 4ες ως τα 1500μ. κατάφεραν να σκαρφαλώσουν μια θέση και να τερματίσουν στην 3η με 7:15.45. Την 6η θέση στον «μικρό» τελικό και 12η στη γενική κατέλαβε το διπλό σκιφ των νεανίδων (Αρτεμις Ντούσκου και Μαρία Κυρίδου) που τερμάτισαν σε 7:44.73. Τέλος, εντυπωσιακή στον Γ΄ τελικό ήταν η δίκωπος των εφήβων. Οι Παντελής Σωτηρακόπουλος-Αντώνης Παπακωνσταντίνου ξεκίνησαν από την 4η θέση, στα μισά της κούρσας ήταν 2οι, ενώ στο υπόλοιπο μέρος πέρασαν μπροστά για να τερματίσουν 1οι και 13οι στη γενική σημειώνοντας χρόνο 6:58.20.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία