 |
|
|  Δευτέρα 7/8
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Οι Ταλιμπάν και το Ισλαμικό Κράτος κατηγορούνται για σφαγή 50 αμάχων
AFP
Οι Ταλιμπάν και η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος κατέσφαξαν «περισσότερους από 50 αμάχους» στο βόρειο Αφγανιστάν, κατήγγειλαν σήμερα οι αρχές, εκτιμώντας πως η επιχείρηση αυτή επιβεβαιώνει τη συμμαχία των δύο ισλαμιστικών κινημάτων.
Οι ωμότητες φαίνεται πως διαπράχθηκαν κυρίως σ' ένα σιιτικό χωριό, το Μιρζά Ολόνγκ.
Οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν χθες Κυριακή πως πήραν τον έλεγχο της περιφέρειας Σαγιάντ, μιας στρατηγικής σημασίας περιοχή σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της νότιας επαρχίας Σάρε-Πουλ, όμως διέψευσαν «κατηγορηματικά» ότι κατέσφαξαν αμάχους καθώς και οποιαδήποτε συνεργασία τους με το Ισλαμικό Κράτος.
Όμως για τους τοπικούς αξιωματούχους και τον πρόεδρο Άσραφ Γάνι, ο οποίος εξέδωσε μια ανακοίνωση, καθώς και σύμφωνα με πηγές στις δυνάμεις ασφαλείας με τις οποίες ήρθε σε επαφή το Γαλλικό Πρακτορείο, τουλάχιστον 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν το Σάββατο, στην πλειονότητά τους άμαχοι και ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά.
«Σύμφωνα με τους απολογισμούς που έχουμε λάβει μέχρι τώρα από το πεδίο, περίπου 50 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους άμαχοι, κατεσφάγησαν από τους Ταλιμπάν. Εκτελέσθηκαν, σκοτώθηκαν με σφαίρες και μερικοί αποκεφαλίσθηκαν. Ορισμένα από τα θύματα ανήκαν στην ALP (η βοηθητική αστυνομική δύναμη που επιχειρεί στην επαρχία)», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο εκπρόσωπος του κυβερνήτη της Σάρε-Πουλ Ζαμπιχουλάχ Αμάνι.
«Μερικοί εξαναγκάσθηκαν να πέσουν στο κενό» από γκρεμούς σ' αυτή την ορεινή επαρχία, πρόσθεσε.
«Πρόκειται για μια κοινή επιχείρηση του Νταές (το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους) και των Ταλιμπάν, στρατολόγησαν δυνάμεις στις άλλες επαρχίες για να επιτεθούν στο Μιρζά Ολόνγκ», σιιτικό χωριό στην περιφέρεια Σαγιάντ, κατήγγειλε.
Στην Καμπούλ, πηγή στις δυνάμεις ασφαλείας επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο έναν απολογισμό «τουλάχιστον 50 νεκρών».
Σύμφωνα με τον Αμάνι, «δεκάδες Ταλιμπάν και μαχητές του Νταές υπό τη διοίκηση του Σερ Μοχάμαντ Γαζανφάρ, ενός τοπικού διοικητή που δήλωσε πίστη στο ΙΚ», είχαν φθάσει επιτόπου το απόγευμα της Πέμπτης.
Ο Ζαμπιχουλάχ Μουτζάχιντ, εκπρόσωπος των Ταλιμπάν με τον οποίο ήρθε σε επαφή το Γαλλικό Πρακτορείο, αρνήθηκε ωστόσο οποιαδήποτε συνεργασία με το ΙΚ: «Ήταν μια ανεξάρτητη επιχείρηση των μουτζαχεντίν μας, ο Γαζανφάρ είναι ο διοικητής μας στη Σάρε-Πουλ», δήλωσε. «Οι κάτοικοι κατάλαβαν λάθος».
Σύμφωνα με μια πηγή στις δυνάμεις ασφαλείας στην Καμπούλ, «οι Ταλιμπάν και το ΙΚ συνεργάζονται περιστασιακά. Οι Ταλιμπάν δημιούργησαν το χάος που επέτρεψε αυτές τις ωμότητες».
Ο αφγανός πρόεδρος Άσραφ Γάνι είχε καταγγείλει χθες το βράδυ σε ανακοίνωσή του «τους εγκληματίες τρομοκράτες που σκότωσαν και πάλι αμάχους, γυναίκες και παιδιά, στην περιφέρεια Σαγιάντ, στην επαρχία Σάρε-Πουλ, αυξάνοντας τα εγκλήματά τους».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
