 |
|
|  Τρίτη 8/8
ΑΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ
Όλοι, ακόμη και οι ίδιοι οι άθεοι, ενστικτωδώς θεωρούν άθεους τους ανήθικους και τους εγκληματίες, δείχνει διεθνής έρευνα
Πανεπιστήμιο Κεντάκι/ΗΠΑ.-
Η αντίληψη ότι η ηθικότητα συμβαδίζει με την πίστη στο Θεό, είναι βαθιά ριζωμένη στο μυαλό των ανθρώπων. Αυτό επιβεβαιώνει μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα, με ελληνική συμμετοχή, που δείχνει ότι τόσο οι θρησκευόμενοι όσο και οι ίδιοι οι άθεοι, τείνουν ενστικτωδώς να πιστέψουν πως οι ανήθικοι άνθρωποι και όσοι κάνουν εγκλήματα είναι άθεοι.
Η μελέτη, με επικεφαλής τον Γουίλ Ζερβέ του Πανεπιστημίου του Κεντάκι, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό για θέματα ανθρώπινης συμπεριφοράς «Nature Human Behaviour», πραγματοποιήθηκε σε πάνω από 3.000 ανθρώπους σε 13 χώρες πέντε ηπείρων (δεν συμπεριλαμβανόταν η Ελλάδα). Οι χώρες κυμαίνονταν από άκρως θρησκευτικές κοινωνίες (Σαουδική Αραβία, Ινδία) έως πολύ κοσμικές (Ολλανδία, Κίνα).
Σε όλες σχεδόν τις χώρες, με μόνη εξαίρεση τη Φινλανδία, διαπιστώθηκε η ίδια προκατάληψη εναντίον των άθεων, όσον αφορά την ηθικότητά τους. Όταν για παράδειγμα ερωτάται κάποιος εάν πιστεύει ότι ένας κατά συρροή δολοφόνος (σίριαλ κίλερ) ή κάποιος που βασανίζει τα ζώα για διασκέδαση, είναι πιστός στο Θεό ή άθεος, οι περισσότεροι άνθρωποι - ακόμη και οι άθεοι- υποθέτουν ότι πιθανότατα θα είναι άθεος. Από την άλλη, αν ένας ιερέας συλληφθεί να κακοποιεί παιδιά, οι περισσότεροι άνθρωποι - και οι άθεοι - πιστεύουν ότι απλούστατα δεν πιστεύει στο Θεό.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ακόμη κι αν η θρησκευτικότητα υποχωρεί πλέον σε αρκετές χώρες, ιδίως στις χριστιανικές, η ενστάλαξη επί χιλιάδες χρόνια των θρησκευτικών δογμάτων διατηρεί στους ανθρώπους την πεποίθηση ότι ηθικότητα ίσον θρησκευτικότητα και ότι η αθεΐα τελικά σχετίζεται με την ανηθικότητα. Το σκεπτικό είναι ότι οι άθεοι δρουν ανήθικα επειδή δεν φοβούνται την τιμωρία του Θεού σ' αυτόν ή στον άλλο κόσμο. Αφού δεν έχει ένα επουράνιο «μάτι» να τον παρακολουθεί κάθε ώρα και στιγμή, ο άθεος υποτίθεται πως νιώθει ελεύθερος να κάνει «ό,τι του καπνίσει».
Οι άνθρωποι σε όλη τη γη, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, έχουν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα να θεωρούν την ακραία και εγκληματική ανηθικότητα ως αντιπροσωπευτικότερο χαρακτηριστικό των αθέων από ό,τι των πιστών. Οι άθεοι έχουν την ίδια ενδόμυχη προκατάληψη απέναντι στους άλλους άθεους, τους οποίους επίσης υποπτεύονται ότι ρέπουν προς την ανηθικότητα.
Ακόμη και σε ανεπτυγμένες δυτικές χώρες, ιδίως στις ΗΠΑ (αλλά όχι μόνο), οι ανοικτά εκδηλωμένοι άθεοι αντιμετωπίζουν σε βάρος τους προκαταλήψεις, που μπορεί να επηρεάσουν τις ευκαιρίες τους για απσχόληση, τη δημιουργία οικογένειας και τις σχέσεις μέσα σε αυτήν, καθώς και την ευρύτερη κοινωνική επιρροή τους (π.χ. την πιθανότητα να εκλεγούν αν είναι υποψήφιοι για κάποιο αξίωμα) - κάτι που κατ' επανάληψη έχει αναδείξει ο διάσημος βρετανός βιολόγος και υπέρμαχος της αθεΐας, Ρίτσαρντ Ντόκινς.
Στη μελέτη συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής ανθρωπολόγος, Δημήτρης Ξυγαλατάς, των πανεπιστημίων Κονέκτικατ των ΗΠΑ και Ώρχους της Δανίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
