 |
|
|  Τετάρτη 9/8
ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ
Η Βόρεια Κορέα αποφυλάκισε για λόγους υγείας έναν καναδό πάστορα, που είχε καταδικαστεί σε ισόβια καταναγκαστικά έργα
Reuters
Η Βόρεια Κορέα αποφυλάκισε, για ανθρωπιστικούς λόγους, έναν καναδό πάστορα ο οποίος εξέτιε ποινή ισόβιας κάθειρξης, μετέδωσε σήμερα το επίσημο βορειοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA.
Η αποφυλάκισή του σημειώνεται μία ημέρα αφότου καναδοί αξιωματούχοι δήλωσαν πως μια αντιπροσωπεία υπό τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας της χώρας ταξίδεψε στη Βόρεια Κορέα για να συζητήσει την περίπτωση του Χιεόν Σου Λιμ, που καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα τον Δεκέμβριο του 2015.
Η Βόρεια Κορέα είχε κατηγορήσει τον Λιμ, ο οποίος υπηρετούσε σε μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες στον Καναδά, για απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος.
«Ο Ριμ Χιόν Σου, καναδός πολίτης, αποφυλακίστηκε με αναστολή [της ποινής] λόγω της κατάστασης της υγείας του σύμφωνα με την απόφαση του Κεντρικού Δικαστηρίου της ΛΔΒΚ την 9η Αυγούστου 2017, για ανθρωπιστικούς λόγους», μετέδωσε το KCNA, χρησιμοποιώντας την επίσημη ονομασία της χώρας, Λαϊκή Δημοκρατία της Βόρειας Κορέας.
Η οικογένεια του Λι άρχισε να ανησυχεί περισσότερο για την κατάσταση της υγείας του μετά τον θάνατο, τον Ιούνιο, του Αμερικανού φοιτητή Ότο Γουόρμπιερ, ο οποίος κρατείτο στη Βόρεια Κορέα επί 17 μήνες.
Ο Γουόρμπιερ, που είχε καταδικαστεί πέρυσι σε καταναγκαστικά έργα 15 ετών επειδή αποπειράθηκε να κλέψει προπαγανδιστικό υλικό από το ξενοδοχείο του στη διάρκεια μιας περιοδείας, πέθανε σε νοσοκομείο στο Σινσινάτι μερικές μόλις μέρες μετά την αποφυλάκισή του όντας σε κώμα. Οι περιστάσεις υπό τις οποίες επήλθε ο θάνατός του παραμένουν ασαφείς.
Η Βόρεια Κορέα εξακολουθεί να κρατά τρεις Αμερικανούς. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα απαγορεύσει τα ταξίδια πολιτών των ΗΠΑ στη χώρα, που τελεί υπό διεθνή απομόνωση, αρχής γενομένης τον Σεπτέμβριο.
Η εκκλησία του Λιμ, που βρίσκεται στην περιοχή του Τορόντο, ανέφερε πως είχε επισκεφθεί τον Βορρά περισσότερες από 100 φορές από το 1997 και βοήθησε να δημιουργηθεί ένα ορφανοτροφείο και ένα νηπιαγωγείο. Πέρυσι ο Λιμ δήλωσε στο CNN πως περνούσε οκτώ ώρες την ημέρα ανοίγοντας τρύπες σε ένα στρατόπεδο εργασίας όπου δεν είχε δει άλλους κρατούμενους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
