 |
|
|  Παρασκευή 11/8
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2017
Οι διακοπές των ηγετών
Πηγή: Les Echos
Κάθε καλοκαίρι οι ηγέτες των κρατών προσφέρουν στον εαυτό τους λίγες μέρες διακοπών. Η επιλογή του τόπου πρέπει να είναι προσεκτική, για να μην προκαλέσει πολεμική.
Για ορισμένους, είναι η ευκαιρία για να στήσουν μία σκηνοθεσία. Για άλλους, πρόκειται απλώς για μία απόδραση. Το Αύγουστο, οι ηγέτες γίνονται με σειρά τους παραθεριστές...αλλά μικρής διάρκειας. Διότι οι θερινές διακοπές δεν είναι κάτι που παίρνουν ελαφρά γιατί η κοινή γνώμη παρακολουθεί.
Η πολεμική Ντόναλντ Τραμπ
Για τον αμερικανό πρόεδρο, η θερινή ανάπαυλα θα διαρκέσει 17 ημέρες. Γεγονός που προκάλεσε αμέσως πολεμική, που τροφοδοτείται μάλλον από την αντιδημοφιλία και την ανεπάρκεια του προέδρου, παρά από την ίδια τη διάρκεια των διακοπών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να πάει στο Trump National Golf Club του Νιού Τζέρσεϊ. Μία επιπλέον πρόκληση για ορισμένους, αφού υπενθυμίζει την τεράστια περιουσία του προέδρου που τον διαχωρίζει από την πλειονότητα των Αμερικανών.
Οι διακοπές του Ντόναλντ Τραμπ αποτελούν επίσης ένδειξη ασυνέπειας. Όπως εξηγούσε ο δισεκατομμυριούχος σε ένα από τα βιβλία του, «μην κάνετε διακοπές. Τι ενδιαφέρον έχει; Εάν δεν αγαπάτε τη δουλειά σας, έχετε τη λάθος δουλειά!».
Πολλοί χρήστες του ίντερνετ δήλωσαν δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι δέχονται μαθήματα ηθικής από έναν άνθρωπο που δεν ακολουθεί τις ίδιες του τις συστάσεις. Η Washington Post έχει υπολογίσει τον αριθμό των ημερών που έχει προσφέρει για διακοπές στον εαυτό του από την έναρξη της θητείας του: 53 ημέρες σε οκτώ μήνες. Για την πλειονότητα των συμπολιτών του, που παίρνουν κατά μέσο όρο δέκα ημέρες άδειας, είναι ένα χάπι που είναι δύσκολο να καταπιούν.
Η επίδειξη αρρενωπότητας του Πούτιν
Γυμνός από τη μέση και πάνω και αρρενωπό αέρα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ο ίδιος άνθρωπος τόσο στις διακοπές, όσο και στην κορυφή της χώρας του. Φωτογραφημένος σε παραδοσιακά αρσενικές δραστηριότητες, στο κυνήγι, στο ψάρεμα... ο πρόεδρος της Ρωσίας καλλιεργεί την εικόνα του. Η σκηνοθεσία είναι τόσο στημένη που καταλήγει να γίνεται διασκεδαστική.
Eμανουέλ Μακρόν
Στη Γαλλία, καλό είναι ο πρόεδρος να επιλέγει τη Γαλλία για τις διακοπές του. Και πρέπει να μην είναι κραυγαλέες. Μετά το επεισόδιο του Νικολά Σαρκοζί που φωτογραφήθηκε όλο γέλια και χαρές στο γιοτ του Βενσέν Μπολορέ το 2007, οι πρόεδροι πήραν το μάθημά τους.
Για τον Εμανουέλ Μακρόν ο προορισμός έχει βρεθεί: η Λαντέρν, κυνηγετικό περίπτερο των Βερσαλιών, που χρησιμοποιείται ως επίσημη προεδρική κατοικία. Οι θερινές διακοπές θα διαρκέσουν «λίγες ημέρες», ανακοίνωσε η Γαλλική Προεδρία και ο πρόεδρος θα είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
