 |
|
|  Σάββατο 12/8
ΣΕ ΧΑΣΙΣΟΦΥΤΕΙΑ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΠΡΩΗΝ...ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ!!
Οι...καλλιεργητές καταδικάσθηκαν και ...πήραν την άγουσα για τις φυλακές
Reuters
Τρεις Βρετανοί καταδικάστηκαν να εκτίσουν ποινές φυλάκισης και κάθειρξης διότι εγκατέστησαν μια τεράστια φάρμα κάνναβης μέσα σε ένα παλιό καταφύγιο για χρήση σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, που είχε κατασκευαστεί την εποχή του ψυχρού πολέμου σε μια απομονωμένη περιοχή της νοτιοδυτικής Αγγλίας.
Η συμμορία χρησιμοποιούσε το καταφύγιο —που είχε κατασκευαστεί τη δεκαετία του 1980 για να στεγάσει κυβερνητικούς αξιωματούχους και να αποτελέσει κέντρο διοίκησης σε περίπτωση που η Βρετανία δεχόταν επίθεση με πυρηνικά όπλα— για την καλλιέργεια 4.000 και πλέον φυτών κάνναβης, που τους έδινε τη δυνατότητα να παράγουν χασίς αξίας 2 εκατομμυρίων λιρών τον χρόνο.
Το καταφύγιο, στο Τσίλμαρκ, κοντά στο Σόλσμπερι, δεν ανήκει πλέον στο υπουργείο Άμυνας, αλλά παραμένει άθικτο, με τις ειδικές πόρτες που αντέχουν σε πυρηνικές εκρήξεις να το καθιστούν σχεδόν απόλυτα προστατευμένο, εξήγησε η αστυνομία.
Τα μέλη της συμμορίας, που συνελήφθησαν σε μια νυχτερινή έφοδο τον Φεβρουάριο, αφού είχαν βγει από το καταφύγιο, είχαν κλειδώσει εργαζόμενους μέσα στην εγκατάσταση για να φροντίζουν τα δενδρύλλια 24 ώρες το 24ωρο.
Η φυτεία πιστεύεται ότι άρχισε να λειτουργεί το 2013. Για να συνεχιστεί η λειτουργία της, η συμμορία έκλεβε ρεύμα από έναν πυλώνα στον εξωτερικό της χώρο. Πιστεύεται ότι έκλεψαν ενέργεια αξίας 650.000 λιρών.
«Αυτή ήταν χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη φυτεία κάνναβης που έχουμε δει στη χώρα, με σχεδόν και τα 20 δωμάτια του καταφυγίου να έχουν μετατραπεί για τη χονδρική παραγωγή» χασίς, τόνισε ο Σάιμον Πόουπ, αξιωματικός της αστυνομίας του Γούλτσιρ, σε δηλώσεις του έξω από το δικαστήριο του Σόλσμπερι.
Οι δύο άνδρες ομολόγησαν την ενοχή τους στην κατηγορία ότι συνωμότησαν για την παραγωγή ναρκωτικών κατηγορίας Β΄και την κλοπή ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο ένας από τους κατηγορούμενους, ο Μάρτιν Φίλερι, 45 ετών, καταδικάστηκε να εκτίσει οκτώ χρόνια κάθειρξη. Οι δύο συνεργοί του Ρος Γουίντερ, 30 ετών, και Πλάμεν Νγκουέν, 27, καταδικάστηκαν να εκτίσουν πέντε χρόνια φυλάκιση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
