 |
|
|  Δευτέρα 14/8
Z.Γκάμπριελ
Ο Σόιμπλε και άλλοι ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώ
Stern
«Κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πείσουμε το εθνικο-συντηρητικό κομμάτι του CDU να μην παίζει με τη φωτιά. Ο Σόιμπλε και άλλοι ήθελαν η Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Εμείς υποστηρίξαμε, εάν συμβεί κάτι τέτοιο, οι αγορές θα στοιχηματίσουν κατά της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας. Και τότε θα διαλυόταν η ΕΕ». Την άποψη αυτή διατυπώνει ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Stern. O κ. Γκάμπριελ επιμένει στην αλλαγή του μεγάλου συνασπισμού μετεκλογικά στη Γερμανία και φέρνει το παράδειγμα της ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέμα της Ελλάδας. «Το μέλλον της Γερμανίας είναι η Ευρώπη. Με όλες τις απαραίτητες αλλαγές. Και το εθνικό-συντηρητικό κομμάτι του CDU δεν θέλει αυτές τις αλλαγές. (…) Για αυτό πρέπει να τερματιστεί ο μεγάλος συνασπισμός» προσθέτει.
O γερμανός υπουργός Εξωτερικών κάνει επίσης λόγο για επικίνδυνες εξελίξεις στην Τουρκία. «Το πρόβλημα με την Τουρκία είναι ότι απομακρύνεται από τη Δημοκρατία και φυλακίζει αθώους, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και εννέα Γερμανοί πολίτες, αναφέρει ο Γκάμπριελ. Η Γερμανία δεν συμφωνεί με τον όρο της τρομοκρατίας στην Τουρκία, δηλαδή όποιος αντιστέκεται στην κυβέρνηση θεωρείται τρομοκράτης. «Σε καμία περίπτωση δεν αποδεχόμαστε τη στρατηγική της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί την απόπειρα πραξικοπήματος ως δικαιολογία για κατάχρηση εξουσίας, για τη φίμωση της ελεύθερης έκφρασης στην Τουρκία».
Η επαναφορά της θανατικής ποινής σηματοδοτεί το τέλος των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, υπογραμμίζει ο Γκάμπριελ. Εξηγεί ότι η Τουρκία αντιδρά μόνο όταν πλήττονται τα οικονομικά της συμφέροντα (τουρισμός, επενδύσεις). Πολλές φορές η διπλωματία χρειάζεται να ασκήσει οικονομική πίεση, παραδέχεται ο Γκάμπριελ, αναφερόμενος στην αυστηρή ταξιδιωτική οδηγία που εξέδωσε το γερμανικό ΥπΕξ για την Τουρκία. «Δεν με χαροποιεί», αναφέρει, διότι πλήττει όσους ασχολούνται με τον τουρισμό, δηλ. τους περισσότερο φιλο-Γερμανούς Τούρκους. «Η ένδειξη φιλίας, η υπομονή και η αυτοσυγκράτηση» από γερμανικής πλευράς δεν εκτιμήθηκαν από την Τουρκία που συνέκρινε τη Γερμανία με τους Ναζί, συμπληρώνει ο Γκάμπριελ.
Ο Ζ.Γκάμπριελ ασχολείται ενεργά με το θέμα του λιμού και της φτώχειας στην Αφρική. Εάν η Ευρώπη δεν ασχοληθεί σοβαρά με την Αφρική, το κύμα μετανάστευσης θα συνεχιστεί, υποστηρίζει. Θεωρεί ότι το μεταναστευτικό αποτελεί δικαίως ένα ζήτημα που θα θέσει στον προεκλογικό αγώνα ο υποψήφιος του SPD για την Καγκελαρία Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος και κατηγορεί την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ ότι μένει άπρακτη και τηρεί στάση απλού παρατηρητή. «Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο θέμα», υπογραμμίζει ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών. Ταυτόχρονα, στηρίζει τη θέση του Μάρτιν Σουλτς που ζητά από την Καγκελάριο Μέρκελ να μην επιτρέπεται στα ευρωπαϊκά κράτη που δε συμμετέχουν στην κατανομή των προσφύγων να έχουν οικονομικές απαιτήσεις από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. «Η Ευρώπη δεν είναι μια ένωση για οικονομικό κέρδος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκάμπριελ.
Αναφορικά με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ρεύματος στην Λιβύη, ο Γκάμπριελ περιγράφει τη δύσκολη κατάσταση στη χώρα και τη δράση παραστρατιωτικών οργανώσεων. «Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε την οικοδόμηση ενός κράτους». Σε ερώτηση, εάν μπορεί να υπάρξει γερμανική διπλωματική λύση, ο Γκάμπριελ απαντά ότι πρέπει να υπάρξει ευρωπαϊκή λύση. «Το δυνατό σημείο της Ευρώπης είναι η μάχη κατά του λιμού και της φτώχειας, αλλά δεν μπορούμε να διεξάγουμε ειρηνευτική διαδικασία με στρατιωτική συμμετοχή, ώστε να δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη. Εμείς οι Ευρωπαίοι –με εξαίρεση τους Βρετανούς και τους Γάλλους- θέλουμε να μείνουμε μακριά από αυτά τα δυσάρεστα πράγματα». Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της εξωστρεφούς παρουσίας της Ευρώπης στη γειτονιά της, κάτι που μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι το έχουν αφήσει στα χέρια των ΗΠΑ και κάποιες φορές της Μ. Βρετανίας ή της Γαλλίας.
Στο θέμα των ομοσπονδιακών εκλογών, θεωρεί λογικό τόσο το SPD όσο και το CDU/CSU να μη θέλουν τη συνέχιση του μεγάλου συνασπισμού, καθώς υπάρχει διάσταση απόψεων στην ατζέντα τους (σε θέματα όπως το χάσμα πλουσίων-φτωχών, στήριξη των οικογενειών, παιδεία, υγεία). Το CDU/CSU θέλει να επαναπαυθεί στις δάφνες του και αυτό είναι επικίνδυνο, υπογραμμίζει ο Gabriel. «Εμείς οι Σοσιαλδημοκράτες λέμε: όποιος θέλει να ζήσει αύριο με ασφάλεια, πρέπει να κάνει σήμερα μεταρρυθμίσεις. Θέλουμε να επενδύσουμε στο μέλλον- προπάντων στην Παιδεία. Θέλουμε ακόμη να ανακουφίσουμε τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα».
Ο Γκάμπριελ εκφράζει την πλήρη υποστήριξη στην υποψηφιότητα Σουλτς για την Καγκελαρία και επισημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε καλύτερα να διασφαλίσει το μέλλον της Γερμανίας στην Ευρώπη. «Γνωρίζει όπως κανείς άλλος ότι το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας θα είναι ασφαλές σε μια σταθερή ΕΕ. Θα έχουμε θέσεις εργασίας στη χώρα, όταν και στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη η κατάσταση είναι καλή, ώστε να αγοράζουν τα αυτοκίνητα και τα μηχανήματά μας. Το CDU/CSU είναι εναντίον μας σε όλα τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Αρκετά συχνά εναντιώνεται και στην ίδια την Καγκελάριο του», επισημαίνει ο Γκάμπριελ.
Για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, ανέφερε συγκεκριμένα ότι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον, τήρησε κοινή θέση με την ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης του Κατάρ, στηρίζοντας δηλαδή τη μη απομόνωση του Κατάρ. Έτσι, αποφεύχθηκε η επαπειλούμενη σύρραξη. Επιπλέον, ο Τίλερσον τοποθετείται κατά ενός εμπορικού πολέμου μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ. «Χωρίς τις ΗΠΑ, η Δύση είναι πιο αδύναμη. Δεν υπάρχει κάποια άλλη χώρα πιο κοντά από πολιτικής και πολιτισμικής άποψης. (…) Πρέπει να διατηρήσουμε ζωντανές τις διατλαντικές σχέσεις και να βρούμε κοινό δρόμο με τις ΗΠΑ», δηλώνει.
Για το δικό του πολιτικό μέλλον, αναφέρει ότι «κανείς δεν παραδίδει το πόστο του με ευχαρίστηση». Δεν σκέφτεται την επόμενη ημέρα των εκλογών και συμβουλεύει τους πολιτικούς να εργάζονται για την ενίσχυση του πόστου που έχουν αναλάβει μέχρι την τελευταία ημέρα, χωρίς να σκέφτονται το μετά. Παραδέχεται ότι η θέση του ως ΥπΕξ αύξησε της δημοτικότητα του (είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής πολιτικός), χωρίς ο ίδιος να έχει κάνει κάτι να αλλάξει. Οφείλεται στο γεγονός ότι τα βλέμματα είναι στραμμένα στο υπ. Εξωτερικών, αναφέρει. Όταν κάποιος αναλαμβάνει τη θέση του επικεφαλής του κόμματος (SPD) υπάρχει πόλωση και το ποσοστό δημοτικότητας του μειώνεται αυτομάτως. Είναι κανόνας της πολιτικής, που η Μέρκελ ως επικεφαλής του CDU, μπορεί να υπερβεί λόγω της ιδιότητάς της ως καγκελάριος, εξηγεί.
Σε ερώτηση εάν πιστεύει ακόμα σε μια εκλογική νίκη του SPD, αναφέρει ότι «έχουμε βιώσει σημαντικές αλλαγές το τελευταίο εξάμηνο: το 60% του πληθυσμού θεωρεί μια αλλαγή αναγκαία και το 40% δεν έχει αποφασίσει ακόμα τί θα ψηφίσει. Ο εκλογικός αγώνας τώρα ξεκινά».
Οι δημοσκοπήσεις μπορούν να ανατραπούν, εκτιμά. «Εμείς δεν πρέπει να εφησυχάσουμε με όσα έχουμε ήδη επιτύχει.(…) Πρέπει να επενδύσουμε στο μέλλον, στην εκπαίδευση, την έρευνα, τις ψηφιακές υποδομές και την ανακαίνιση των σχολείων. (…) «Τα σχολεία πρέπει να γίνουν οι «εκκλησίες» μας και τα προπύργια μας και όχι οι τράπεζες», αναφέρει ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, στηρίζοντας τη θέση του Μάρτιν Σουλτς για ανακαίνιση των σχολικών κτιρίων και για το σύστημα ολοήμερου σχολείου.
Αναφορικά με την εκτίμηση σχεδόν σίγουρης επανεκλογής της Αγκελα Μέρκελ, ο Γκάμπριελ αναφέρει ότι «η Μέρκελ ήταν και είναι καλή καγκελάριος στο βαθμό που το SPD έχει το βλέμμα στραμμένο πάνω της (…) είναι κουραστικό να προσέχει κανείς διαρκώς την καγκελάριο. Καταλαβαίνω το SPD που δεν θέλει να συνεχίσει. Καταλαβαίνω έναν εθνικο-συντηρητικό όπως ο Γιανς Σπαν ότι δε θέλει να συνεργαστεί μαζί μας. Θέλει να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ και να μειώσει τις κοινωνικές δαπάνες. Δεν υπάρχει κοινό σημείο με το SPD. Για αυτό θα χωρίσουμε», επαναλαμβάνει, επανερχόμενος στο ζήτημα αλλαγής του σχήματος ενός μεγάλου συνασπισμού μετεκλογικά.
Ο Γκάμπριελ συνεχίζει να πιστεύει ότι η σημαντικότερη θέση που κατείχε ήταν αυτή του επικεφαλής του SPD. Αναφέρει ότι πρότυπο του είναι ο Χανς Γιογκεν Φόγκελ, ο οποίος γνώριζε ότι ως επικεφαλής του SPD, δεν θα γίνει καγκελάριος, αλλά διοίκησε το κόμμα με πειθαρχία. Ο ίδιος θεωρεί ότι δεν πρέπει να συνηθίζει κανείς τους τίτλους (πχ. του υπουργού) και δηλώνει ότι η θέση του βουλευτή είναι σημαντικότερη οποιουδήποτε κυβερνητικού αξιώματος, διότι «η εκλογή των βουλευτών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
