 |
|
|  Πέμπτη 17/8
ΡΩΣΙΑ-Ραούλ Βάλενμπεργκ,ο σωτήρας τών Εβραίων
Για τις 18 Σεπτεμβρίου αναβλήθηκε η εκδίκαση της προσφυγής των συγγενών του Ραούλ Βάλενμπεργκ κατά της ρωσικής FSB
ΜΟΣΧΑ.-
Η εκδίκαση της προσφυγής εναντίον των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών που είχε καταθέσει η οικογένεια του Σουηδού διπλωμάτη Ραούλ Βάλενμπεργκ, ο οποίος έσωσε χιλιάδες Εβραίους της Ουγγαρίας και εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θα ξεκινήσει στις 18 Σεπτεμβρίου, όπως έγινε γνωστό σήμερα από τους δικηγόρους των εναγόντων.
Το δικαστήριο Μεστσάνσκι της Μόσχας επρόκειτο να ξεκινήσει σήμερα τη διαδικασία. Όμως σύμφωνα με την Ντάρια Σούχιχ, τη δικηγόρο της ανιψιάς του Βάλενμπεργκ, οι εκπρόσωποι της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας FSB "δεν ήταν έτοιμοι να παρουσιάσουν τη θέση τους" επειδή ενημερώθηκαν πολύ αργά για την προσφυγή. Έτσι το δικαστήριο ανέβαλε την εξέταση της υπόθεσης για τις 18 Σεπτεμβρίου.
Ο Ραούλ Βάλενμπεργκ γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1912. Τον Ιούλιο του 1944 έφτασε στη Βουδαπέστη, που τότε ήταν υπό γερμανική κατοχή. Τους τελευταίους μήνες του πολέμου έσωσε από τον θάνατο χιλιάδες Εβραίους, εκδίδοντάς τους σουηδικά ταξιδιωτικά έγγραφα. Όμως στις 17 Ιανουάριου 1945 συνελήφθη στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας από τον σοβιετικό στρατό και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του.
Το 1957 οι αρχές της τότε Σοβιετικής Ένωσης έδωσαν στη δημοσιότητα ένα έγγραφο που πιστοποιούσε ότι είχε κρατηθεί στη Λουμπιάνκα, την έδρα της KGB και ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 17 Ιουλίου 1947. Ωστόσο είχαν εκφραστεί πολλές αμφιβολίες για το κατά πόσο ευσταθούσε αυτή η εκδοχή και μάλιστα κάποιοι ιστορικοί εκτιμούσαν ότι ίσως να τον είχαν εκτελέσει.
Η FSB (διάδοχος της KGB) αρνείται εδώ και χρόνια να παράσχει στην οικογένεια Βάλενμπεργκ πρόσβαση στα αρχεία της που θα μπορούσαν να ρίξουν λίγο φως στην υπόθεση. Η οικογένεια ζητά να της δοθεί πρόσβαση στους καταλόγους με τα ονόματα των κρατουμένων στη Λουμπιάνκα, στις καταθέσεις των ανακρίσεων καθώς και στα δεδομένα που αφορούν τις μετακινήσεις των κρατουμένων από τη Λουμπιάνκα στη φυλακή του Λεφόρτοβο.
"Υπάρχουν ακόμη πολλά σκοτεινά σημεία για την τύχη του Ραούλ Βάλενμπεργκ. Οι συγγενείς του θέλουν να μάθουν όλη την αλήθεια", τόνισε η Σούχιχ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
