Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 18/8

ΥΓΕΙΑ

Νέα μέθοδος δημιουργίας σπερματοζωαρίων από βλαστοκύτταρα ανοίγει το δρόμο για τη θεραπεία των εκ γενετής στείρων ανδρών



Ινστιτούτο Φράνσις Κρικ / Λονδίνο.-

Βρετανοί και Ιάπωνες επιστήμονες κατάφεραν να θεραπεύσουν τη γενετικής αιτιολογίας στειρότητα σε αρσενικά ποντίκια, αποκαθιστώντας την υγεία του σπέρματός τους, ώστε να αποκτήσουν απογόνους. Το επίτευγμα, αν και σε αρχικό ακόμη στάδιο, αποτελεί ένα βήμα για τη θεραπεία μιας συχνής γενετικής αιτίας της στειρότητας στους άνδρες, οι οποίοι εκ γενετής έχουν στο DNA τους ένα πρόσθετο χρωμόσωμα. Το φύλο καθορίζεται από τα χρωμοσώματα Χ και Υ. Συνήθως τα κορίτσια έχουν δύο χρωμοσώματα Χ και τα αγόρια ένα Χ κι ένα Υ. Όμως περίπου ένα στα 500 αγόρια γεννιούνται με ένα έξτρα χρωμόσωμα Χ και ένα στα χίλια με ένα έξτρα χρωμόσωμα Υ, πράγμα που διαταράσσει τη δημιουργία φυσιολογικών σπερματοζωαρίων και προκαλεί στειρότητα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέιμς Τέρνερ του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», βρήκαν για πρώτη φορά τρόπο να αφαιρούν το πρόσθετο χρωμόσωμα σε πειραματόζωα. Αν κάτι ανάλογο επαναληφθεί και στους ανθρώπους, θα οδηγήσει στη θεραπεία των ανδρών με «σύνδρομο Klinefelter» (διπλό χρωμόσωμα ΧΧ) και με «σύνδρομο Διπλού Υ», οι οποίοι πλέον θα μπορούν να αποκτήσουν παιδιά με τη βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι επιστήμονες πήραν μικρά δείγματα ιστού δέρματος από τα αφτιά των ποντικιών με το έξτρα χρωμόσωμα και απομόνωσαν κύτταρα του συνδετικού ιστού που λέγονται ινοβλάστες. Στη συνέχεια αναπρογραμμάτισαν και μετέτρεψαν τους ινοβλάστες σε βλαστικά κύτταρα, μερικά από τα οποία -περίπου ένα στα τρία- έχασαν το έξτρα χρωμόσωμα. Αυτά τα βλαστοκύτταρα «καθοδηγήθηκαν» με χημικό τρόπο, ώστε να εξειδικευθούν σε γεννητικά κύτταρα, που ωρίμασαν σε φυσιολογικά σπερματοζωάρια μέσα στους όρχεις άλλων πειραματόζωων. Στο τελικό στάδιο, τα φυσιολογικά σπερματοζωάρια ελήφθησαν από τα ποντίκια και, μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, γονιμοποίησαν ωάρια. Από αυτά, περίπου τα μισά οδήγησαν στη γέννηση υγιών και γόνιμων μικρών ποντικιών. Σε ένα προκαταρκτικό πείραμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βλαστοκύτταρα από ινοβλάστες ανδρών με σύνδρομο Klinefelter (διπλό Χ), έχασαν επίσης το έξτρα χρωμόσωμά τους, πράγμα που αφήνει πολλές υποσχέσεις ότι η τεχνική θα έχει αποτελέσματα και στους ανθρώπους. Όμως χρειάζεται να γίνουν ακόμη αρκετές έρευνες, προτού διασφαλισθεί ότι η τεχνική είναι ασφαλής, ώστε να γίνουν κανονικές δοκιμές σε άνδρες. Μερικά από τα πειραματόζωα (περίπου ένα στα τρία) στους όρχεις των οποίων εισήχθησαν τα εργαστηριακά ανώριμα σπερματοζωάρια, ανέπτυξαν καρκίνο. Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος στους ανθρώπους, θα πρέπει να ανακαλυφθεί τρόπος να παράγονται ώριμα σπερματοζωάρια σε εργαστηριακό σωλήνα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν είναι εφικτό.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία