 |
|
|  Σάββατο 19/8
ΗΠΑ- Ρομάν Πολάνσκι
Δικαστής του Λος Άντζελες αρνείται να σταματήσει τη δίωξη σε βάρος του γαλλοπολωνού σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι για σεξουαλική επίθεση σε ανήλικη
AFP
Δικαστής του Λος Άντζελες αρνήθηκε, με απόφαση που δημοσιοποιήθηκε την Παρασκευή (χθες), να σταματήσει τη δίωξη για σεξουαλική επίθεση εναντίον ανηλίκου, σε βάρος του γαλλοπολωνού σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι, όπως ζητούσαν ο κατηγορούμενος και το θύμα.
«Ο κατηγορούμενος στην υπόθεση αυτή είναι φυγάς που αρνείται να εκτελέσει τις διαταγές των δικαστηρίων», γράφει στην απόφασή του ο δικαστής Σκοτ Γκόρντον.
Σύμφωνα με τον δικαστή, αν και το κλείσιμο της υπόθεσης θα ήταν επωφελές για το θύμα, τη Σαμάνθα Γκάιμερ, «η κοινωνία έχει συμφέρον να αποδοθεί αδέκαστη δικαιοσύνη, κάτι που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί παρά με τη συνέχιση της δίωξης».
Η Σαμάνθα Γκάιμερ, 54 ετών σήμερα και 13 ετών την εποχή που συνέβησαν τα γεγονότα, είχε ζητήσει τον Ιούνιο από το δικαστήριο να «κλείσει την υπόθεση αυτή», λέγοντας πως οι ατέρμονες διαδικασίες υπονομεύουν τη ζωή της και πως έχει συγχωρήσει τον δράστη της επίθεσης εναντίον της.
Σύμφωνα με τον δικαστή, οι δηλώσεις αυτές αποδεικνύουν, αντίθετα, πως η άρνηση του κατηγορουμένου να πειθαρχήσει στις διαταγές του δικαστηρίου και να παρουσιαστεί ενώπιόν του προκειμένου να καταδικαστεί, είχε μια «μακρά και τραυματική» επίπτωση στη ζωή της Γκάιμερ.
Στην απόφασή του ο δικαστής Γκόρντον αναφέρει επίσης πως ο Πολάνσκι, «μέσω των δικηγόρων του, εξακολουθεί τις επιθέσεις εναντίον κάθε δικαστή που επιφορτίζεται με την υπόθεση (...). Μια τέτοια συμπεριφορά δεν αποτελεί βάση για το κλείσιμο των διώξεων», καταλήγει.
Ο δικηγόρος του σκηνοθέτη ταινιών όπως η Τσαϊνατάουν ή το Μωρό της Ρόζμαρι, Χάρλαντ Μπράον, είπε ότι «δεν καταλαβαίνει» την απόφαση του δικαστή: «γιατί το (δικαστικό) σύστημα δεν μπορεί να τελειώνει με μια πολύ απλή κατάσταση;» είπε, καταγγέλλοντας «την τρέλα γύρω από αυτή την υπόθεση».
Επανέλαβε πως, κατά την εκτίμησή του, η αντιδικία μπορεί να επιλυθεί με την ακύρωση ενός εντάλματος σύλληψης σε βάρος του Πολάνσκι και επιτρέποντάς του να έλθει στο Λος Άντζελες προκειμένου να καταδικαστεί σε φυλάκιση 334 ημερών, ποινή την οποία ο σκηνοθέτης έχει ήδη εκτίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ελβετία.
Ο σκηνοθέτης, που έλαβε βραβείο Όσκαρ για την ταινία Ο πιανίστας, πέρασε δύο μήνες στη φυλακή στην Ελβετία και στη συνέχεια οκτώ μήνες σε κατ΄οίκον περιορισμό στο σαλέ του στο Γκστάαντ, μετά τη σύλληψή του στη Ζυρίχη το 2009, βάσει ενός διεθνούς εντάλματος σύλληψης της αμερικανικής δικαιοσύνης.
Ο Πολάνσκι, που έκλεισε τα 84 χθες, κατηγορείται ότι είχε δώσει ναρκωτικά στη Σαμάνθα Γκάιμερ και τη βίασε στο σπίτι του Τζακ Νίκολσον στο Λος Άντζελες το 1977, ενώ ο ηθοποιός απουσίαζε σε ταξίδι.
Ο Ρομάν Πολάνσκι παραδέχθηκε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με ανήλικη και, σε αντάλλαγμα, ο δικαστής δέχθηκε να αποσύρει άλλες πιο σοβαρές κατηγορίες σε βάρος του, κυρίως για βιασμό με την προμήθεια και χρήση ναρκωτικών. Η δικαστική συμφωνία επιτεύχθηκε με τη συγκατάθεση της οικογένειες και των δικηγόρων της.
Έπειτα από 42 ημέρες κράτησης προκειμένου να υποβληθεί σε ψυχολογική εξέταση, αφέθηκε ελεύθερος ώστε να μπορέσει να τελειώσει μια περιοδεία.
Σύμφωνα με έγγραφα που κατατέθηκαν από τον δικηγόρο του Χάρλαντ Μπράον, ο Ρομάν Πολάνσκι είχε εξασφαλίσει από τον δικαστή στον οποίο είχε ανατεθεί η υπόθεση τότε ότι οι έξι εβδομάδες που είχε περάσει στη φυλακή θα ήταν η μοναδική ποινή φυλάκισης.
Όμως το 1978, πεπεισμένος πως ο δικαστής θα ανακαλούσε την υπόσχεση αυτή και θα τον έστελνε στη φυλακή, ίσως για δεκαετίες, διέφυγε στη Γαλλία.
Ο Πολάνσκι, παντρεμένος με την ηθοποιό Εμανουέλ Σενιέ, με την οποία έχει δύο παιδιά, αρνείται από τότε να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής χωρίς να λάβει διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται πλέον να φυλακιστεί.
Μια τρίτη γυναίκα βγήκε αυτή την εβδομάδα από το σκοτάδι για να απευθύνει κατηγορίες σε βάρος του. Η Ρομπίν, όπως είναι το μικρό της όνομα με το οποίο έδωσε τη συνέντευξη Τύπου στο Λος Άντζελες την Τρίτη, είπε πως είχε «κακοπποιηθεί σεξουαλικά» από τον διάσημο γαλλο-πολωνό σκηνοθέτη όταν ήταν μόλις 16 ετών, το 1973.
Το 2012, η βρετανή ηθοποιός Σάρλοτ Λιούις είχε δηλώσει επίσης πως ο σκηνοθέτης την ανάγκασε σε σεξουαλική επαφή όταν ήταν 16 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
