 |
|
|  Κυριακή 20/8
ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ
Η Πιονγκγιάνγκ καταγγέλλει τα ετήσια στρατιωτικά γυμνάσια ΗΠΑ-Νότιας Κορέας που ξεκινούν αύριο
AFP-Sputnik
Η Βόρεια Κορέα προειδοποίησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» με τα στρατιωτικά γυμνάσια που ξεκινούν αύριο ενώ η ένταση ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και την Πιονγκγιάνγκ έχει φθάσει στα ύψη.
Η Πιονγκγιάνγκ προχώρησε σε δοκιμές δύο βαλλιστικών διηπειρωτικών πυραύλων τον Ιούλιο, που φαίνεται να βάζουν στο βεληνεκές τους ένα σημαντικό τμήμα της αμερικανικής ηπείρου. Απαντώντας, ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απείλησε να εξαπολύσει «πυρ και οργή» εναντίον του Βορρά.
Η Πιονγκγιάνγκ ανταπάντησε ότι θα εξαπολύσει ομοβροντία πυραύλων κοντά στο νησί Γκουάμ, που αποτελεί έδαφος των ΗΠΑ, στον Ειρηνικό. Ο βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιουν-ουν ανέβαλε προς το παρόν το σχέδιο αυτό, αλλά προειδοποίησε πως η εκτέλεσή του θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά της Ουάσινγκτον.
Όμως η Σεούλ και η Ουάσινγκτον ξεκινούν αύριο κοινά στρατιωτικά γυμνάσια που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με την επωνυμία “Ulchi Feedom Guardian (UFG)” κατά τα οποία δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες εκπαιδεύονται για την προστασία της Νότιας Κορέας από μια βορειοκορεατική επίθεση.
Η Πιονγκγιάνγκ θεωρεί πως τα γυμνάσια αυτά είναι η προκλητική επανάληψη μιας εισβολής στο έδαφός της. Κάθε χρόνο απειλεί με στρατιωτικά αντίποινα.
«Αυτά τα κοινά γυμνάσια είναι η πιο σαφής έκφραση της εχθρότητάς τους απέναντί μας, και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως αυτή η άσκηση δεν θα εξελιχθεί σε πραγματικές μάχες», γράφει σήμερα στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα του κυβερνώντος, μοναδικού κόμματος, η Rodong Sinmun.
«Τα κοινά γυμνάσια Ulchi Freedom Guardian ισοδυναμούν με λάδι στη φωτιά και θα επιδεινώσουν την κατάσταση στη χερσόνησο.»
Προειδοποιώντας ότι μπορεί να είναι «η ανεξέλεγκτη φάση ενός πυρηνικού πολέμου», η εφημερίδα συνεχίζει: «αν οι Ηνωμένες Πολιτείες φαντασιώνονται ότι ένας πόλεμος στη χερσόνησο θα συνέβαινε σε κάποιον άλλον, μακριά από αυτές στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού, απατώνται περισσότερο από ποτέ.»
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ γνωστοποίησε πως η στρατιωτική άσκηση UFG, που διεξάγεται από το 1976 και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε προσομοιώσεις μέσω υπολογιστών, θα προχωρήσει όπως έχει προβλεφθεί.
Αρνήθηκε να πει αν θα ελαφρυνθεί στην προσπάθεια να χαμηλώσουν οι εντάσεις. Όμως το νοτιοκορεατικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε πως θα συμμετάσχουν 17.500 στρατιώτες έναντι 25.000 στρατιωτών που είχαν συμμετάσχει στα γυμνάσια του 2016.
Σύμφωνα με το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap, οι δύο σύμμαχοι εξετάζουν την πιθανότητα να εγκαταλείψουν το αρχικό τους σχέδιο για την ανάπτυξη αεροπλανοφόρων κοντά στη χερσόνησο στο πλαίσιο των ασκήσεων αυτών.
Παράλληλα ο στρατηγός Τζεόνγκ Κιεόνγκ-Ντου, επικεφαλής του κοινού επιτελείου στρατού, εκτίμησε πως η κατάσταση σήμερα είναι «είναι πιο σοβαρή από ποτέ». Προειδοποίησε την Πιονγκγιάνγκ ότι, σε περίπτωση επίθεσης, κινδυνεύει να υποστεί αντίποινα χωρίς έλεος.
«Σε περίπτωση πρόκλησης του εχθρού, ο στρατός μας θα λάβει ισχυρά και αποφασιστικά αντίποινα που θα τον κάνουν να μετανιώσει πικρά», είπε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
