Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 23/8

ΡΩΣΙΑ

Συνελήφθη ο διάσημος σκηνοθέτης Κίριλ Σερεμπρένικοφ, ο οποίος κατηγορείται για κατάχρηση δημόσιου χρήματος



Sputnik-AFP-Reuters

Ο ρώσος σκηνοθέτης Κίριλ Σερεμπρένικοφ συνελήφθη ως ύποπτος για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος σε μια υπόθεση που έχει καταγγελθεί από πολυάριθμούς εκπροσώπους του θεάτρου και του κινηματογράφου , ανακοίνωσε η ρωσική επιτροπή έρευνας. Καλλιτεχνικός διευθυντής του Κέντρου Γκόγκολ, του διάσημου σύγχρονου θεάτρου της Μόσχας, και κινηματογραφικός σκηνοθέτης, 47 ετών, θεωρείται ύποπτος για «απάτη μεγάλης κλίμακας», αδίκημα που επισύρει ποινή δεκαετούς κάθειρξης, διευκρίνισε σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή, η υπηρεσία που αναλαμβάνει μεγάλες υποθέσεις και υπάγεται απευθείας στο Κρεμλίνο. Ο Σερεμπρένικοφ αναμένει την επίσημη απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του προτού αποφασιστεί ενδεχομένως η προφυλάκισή του ή ο περιορισμός του κατ΄οίκον. Σύμφωνα με τους ερευνητές, θεωρείται ύποπτος ότι «οργάνωσε την υπεξαίρεση τουλάχιστον 68 εκατομμυρίων ρουβλίων», λίγο λιγότερο από μισό εκατομμύριο ευρώ με την παρούσα ισοτιμία, που είχαν δοθεί από το κράτος από το 2011 έως το 2014 για το πρόγραμμα “Platforma” το οποίο διαχειριζόταν ο προηγούμενος θεατρικός οργανισμός του οποίου προΐστατο, το Studio-7. Ρωσικά μμε ανέφεραν πως ο σκηνοθέτης κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε δημόσιο χρήμα για ένα θέαμα που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, ενώ ανέβηκαν πολλές άλλες παραστάσεις. Ο Κίριλ Σερεμπρένικοφ είχε τιμηθεί με το βραβείο Φρανσουά Σαλέ στις Κάννες για την ταινία του «Ο πιστός», ενώ η τελευταία ταινία του με τίτλο «Προδοσία» θα προβληθεί στο διαγωνιστικό τμήμα της Μόστρας στη Βενετία. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Κέντρου Γκόγκολ το οποίο μεταμόρφωσε σε σημαντικό κέντρο της σύγχρονης θεατρικής σκηνής στη Μόσχα και του οποίου η τόλμη επικρίθηκε από ακτιβιστές της ορθοδοξίας και το υπουργείο Πολιτισμού. Η έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί στην κατοικία του τον Μάιο στο πλαίσιο της υπόθεσης αυτής είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στους πολιτιστικούς κύκλους τόσο στη Ρωσία όσο και στο εξωτερικό προσφέροντάς του πολλά μηνύματα συμπαράστασης κυρίως από τη γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ιπέρ. Γάλλοι ηθοποιοί και θεατρικοί σκηνοθέτες μεταξύ των οποίων ο διευθυντής του φεστιβάλ της Αβινιόν Ολιβιέ Πι κατήγγειλαν σε επιστολή τους την «αναντίστοιχη μεταχείριση» που επιφυλάχθηκε σε «αυτόν τον μεγαλοφυή ταραξία της ρωσικής θεατρικής σκηνής και του κινηματογράφου (που) πληρώνει οδυνηρά την ελευθερία του στη δημιουργία».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία