 |
|
|  Τετάρτη 23/8
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΣΟΥΗΔΕΖΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ
Ενα ακέφαλο πτώμα γυναίκας που εντοπίσθηκε στο λιμάνι τής Κοπεγχάγης ανήκει στην εξαφανισθείσα δημοσιογράφο Κιμ Βαλ,ανακοίνωσε η αστυνομία-Oλα τα στοιχεία δείχνουν οτι έπεσε θύμα δολοφονίας ενω έκανε ρεπορτάζ-Ο δράστης εχει συλληφθεί
AFP-Reuters
Ένα ακέφαλο πτώμα που εντοπίστηκε στο λιμάνι της Κοπεγχάγης χθες Τρίτη ανήκει στη Σουηδέζα δημοσιογράφο Κιμ Βαλ, η οποία αγνοείται από τις 11 Αυγούστου έπειτα από ρεπορτάζ που έκανε στο ιδιωτικό υποβρύχιο Nautilus, ανακοίνωσε σήμερα η αστυνομία της Δανίας.
«Το γενετικό υλικό που ελήφθη από το πτώμα ταιριάζει με αυτό της Κιμ Βαλ», ανέφερε η αστυνομία στο Twitter χωρίς να δώσει άλλες λεπτομέρειες. Για την υπόθεση αναμένεται να δοθεί συνέντευξη Τύπου σήμερα στις 10:00 το πρωί.
Χθες η αστυνομία της Δανίας είχε ανακοινώσει ότι δύτες βρήκαν έναν ακέφαλο κορμό γυναίκας, ενώ παράλληλα διεξήγαγε έρευνες για την επιβεβαίωση πληροφοριών σύμφωνα με τις οποίες και άλλα ανθρώπινα μέλη είχαν εντοπιστεί στο λιμάνι της Κοπεγχάγης.
Ο Δανός εφευρέτης και ιδιοκτήτης του ιδιωτικού υποβρυχίου Nautilus Πέτερ Μάντσεν κατηγορείται για τον φόνο της Βαλ.
«Έχουμε να κάνουμε με έναν ακέφαλο κορμό, με τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι να έχουν κοπεί σκοπίμως», είχε δηλώσει χθες ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Γενς Μόλερ.
Ο ιδιοκτήτης του ιδιωτικού υποβρυχίου Nautilus υποστήριξε στο δικαστήριο ότι πέταξε στη θάλασσα το πτώμα της Σουηδέζας δημοσιογράφου που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 11 Αυγούστου, ενώ έκανε ρεπορτάζ για την κατασκευή αυτού του σκάφους έξω από την Κοπεγχάγη.
Ο Πέτερ Μάντσεν αρχικά είχε δηλώσει ότι είχε αποβιβάσει τη δημοσιογράφο Κιμ Βαλ στο νησάκι Ρεφσχάλεν της Κοπεγχάγης, το βράδυ της 10ης Αυγούστου. Αφού συνελήφθη από την αστυνομία και κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, παραδέχτηκε τελικά ότι "έγινε ένα ατύχημα στο υποβρύχιο" με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η 30χρονη γυναίκα. Είπε μάλιστα ότι πέταξε το πτώμα στη θάλασσα, στον κόλπο του Κέγκε, περίπου 50 χιλιόμετρα νοτίως της πρωτεύουσας της Δανίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
