 |
|
|  Τετάρτη 23/8
23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Διεθνής Ημέρα Μνήμης του Δουλεμπορίου και της κατάργησής του
Reuters
Η 23η Αυγούστου σηματοδοτεί την επέτειο της εξέγερσης, το 1791, των υποδουλωμένων ανδρών και γυναικών στο δυτικό τμήμα του Αγίου Δομίνικου, το οποίο αναγγέλλοντας την ανεξαρτησία του, επανήλθε στο αρχικό αμερικανικό όνομα: Αϊτή.
Η εξέγερση μεταβίβασε μια παγκόσμια απαίτηση για ελευθερία που υπερβαίνει όλα τα όρια του χρόνου και του χώρου. Μιλάει για την ανθρωπότητα στο σύνολό της, χωρίς διάκριση προέλευσης ή θρησκείας, και συνεχίζει να αντηχεί σήμερα με αμείωτη δύναμη.
Αυτό τονίζει η γενική διευθύντρια της UNESCO Ιρίνα Μπόκοβα, στο μήνυμά της για τη φετινή επέτειο, επισημαίνοντας ότι μέσω της Παγκόσμιας Ημέρας για τη Μνήμη του Εμπορίου των Σκλάβων και την Κατάργησή της, η UNESCO στοχεύει να υπενθυμίσει την κρίσιμη σημασία της μετάδοσης της ιστορίας, προκειμένου να ρίξει φως στην πάλη ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης και ρατσισμού σήμερα.
Στο ίδιο πνεύμα, τα Ηνωμένα Έθνη κήρυξαν τη Διεθνή Δεκαετία για τους ανθρώπους της αφρικανικής καταγωγής (2015- 2024) και η UNESCO συμβάλει σε αυτήν μέσω των εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και επιστημονικών προγραμμάτων της, με στόχο να προωθήσει τη συμβολή των ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής στην οικοδόμηση σύγχρονων κοινωνιών και στην εξασφάλιση της αξιοπρέπειας και της ισότητας για όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις.
Η κ. Μπόκοβα αναφέρει ότι «η ελευθερία των δικαιωμάτων, πρέπει να μεταφραστεί σε πραγματική ελευθερία μέσω δημόσιων πολιτικών που εγγυώνται στους ανθρώπους της αφρικανικής καταγωγής την πλήρη άσκηση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ισότητας και την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία. Η εξέγερση του 1791, όπως και πολλές άλλες σε ολόκληρο τον κόσμο, μας δείχνει τον δρόμο, αλλά η πορεία προς τα εμπρός είναι ακόμα μεγάλη».
«Η άγνοια είναι ο εχθρός μας», τονίζει η γενική διευθύντρια της UNESCO, καταλήγοντας: «Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει την κλίμακα του εγκλήματος του δουλεμπορίου, τα εκατομμύρια ζωών που χάθηκαν και την επίδραση στην τύχη των ηπείρων μέχρι και σήμερα. Όλοι πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τον αγώνα που οδήγησε στην κατάργησή του, έτσι ώστε μαζί να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε κοινωνίες που είναι πιο δίκαιες και επομένως πιο ελεύθερες».
Το δουλεμπόριο και ο πληθυσμός της αφρικανικής ηπείρου
- Συγκεντρωτικός αριθμός απαχθέντων από τον 8ο αι. έως τα μέσα του 19ου αι. για όλα τα είδη δουλεμπορίου: Τουλάχιστον 24 εκατομμύρια.
- Συνολικός πληθυσμός της αφρικανική ηπείρου στα μέσα του 19ου αιώνα: 100 εκατομμύρια
- Εκτιμώμενο συνολικό μέγεθος που θα είχε φτάσει ο αφρικανικός πληθυσμός στα μέσα του 19ου αιώνα, αν δεν υπήρχε οποιοδήποτε είδος σκλαβιάς: 200 εκατομμύρια.
Δουλεμπορικές ροές
- Στη διάρκεια του 15ου και του 16ου αι., κυρίως από τη Σενεγάλη και τη Γκάμπια μεταφέρθηκαν σε Καραϊβική, Βραζιλία και Ευρώπη 1.250.000 σκλάβοι.
- Τον 17ο αι. από Σενεγάλη, Γκάμπια και Γκάνα οδηγήθηκαν στη σκλαβιά 3.900.000, εκ των οποίων 1.700.000 στην Καραϊβική και 1.300.000 στη Βραζιλία.
- Τον 18ο αι. 8.300.000 άτομα από τη Γουινέα, το Κονγκό και την Αγκόλα σκλαβώθηκαν και 7.000.000 από αυτούς οδηγήθηκαν στην Καραϊβική και τη Β. Αμερική.
- Τον 19ο αι. από τις περιοχές της Γουινέας, του Κονγκό, της Αγκόλας και της Ζανζιβάρης, απήχθησαν 5.700.000 άτομα. Σε Καραϊβική και Βραζιλία οδηγήθηκαν από 1.900.000.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
