 |
|
|  Πέμπτη 24/8
ΕΛΛΑΔΑ
Εργαζόμενοι LIDL: Καταγγέλλουν άγρια εκμετάλλευση και κλίμα τρομοκρατίας
Πηγή: aftodioikisi.gr
Άγρια εκμετάλλευση και τη δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας με απειλές για απολύσεις από την εργοδοσία της πολυεθνικής LIDL, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση.
Συγκεκριμένα με ανακοίνωση του, το Σωματείο των εργαζομένων, σημειώνει:
«Η πολυεθνική LIDL συνεχίζει να εξαπολύει επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στοχεύοντας στην γιγάντωση των κερδών της με το μικρότερο για αυτήν κόστος. Την ίδια περίοδο που προσπαθεί να αναβαθμίσει την εικόνα της με ανακαινίσεις καταστημάτων, προωθητικές καμπάνιες και διαφημίσεις που παρουσιάζουν τους εργαζόμενους τρισευτυχισμένους, οι εργαζόμενοι βιώνουν την πιο άγρια εκμετάλλευση.
Καθημερινά αυξάνεται η εντατικοποίηση αλλά και η τρομοκρατία για να δουλεύει αδιαμαρτύρητα κάθε εργαζόμενος σε όλα τα πόστα και με εξαντλητικούς ρυθμούς. Καθημερινή είναι και η απειλή της απόλυσης, με τους εργαζόμενους να δέχονται επανειλημμένα επιπλήξεις και αιφνιδιαστικούς ελέγχους.
Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι δεν κάνει απολύσεις αφού παίρνει κάθε δυνατό μέτρο για να εξαντλήσει σωματικά και ψυχολογικά τους συναδέλφους και να τους οδηγήσει σε παραίτηση. Στοχεύει κυρίως στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας ή με περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας για να μπορεί να τους αντικαταστήσει με νέους χωρίς δικαιώματα και με χαμηλότερο μισθό.
Πάγια τακτική της εργοδοσίας για όποιον δεν υποκύπτει στις πιέσεις είναι να τον κατηγορούν ότι κλέβει, χωρίς φυσικά κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ενώ υπάρχει και το πρόσφατο παράδειγμα συναδέλφισσας που προσπάθησαν να την απολύσουν με το ανήκουστο επιχείρημα ότι σκέφτηκε να κλέψει.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που σακατεύει τους εργαζόμενους για να μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του και να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που δεν δίστασε πριν από λίγες μέρες να απολύσει συναδέλφισσα μας που αντιμετωπίζει για χρόνια προβλήματα με τον καρκίνο, με την δικαιολογία μάλιστα ότι μίλησε απότομα σε πελάτες.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Μην συμβιβαστούμε με την εξαθλίωση
Τα συμφέροντα της εργοδοσίας να αναπτύσσεται διαρκώς, να ανταγωνίζεται με τις άλλες εταιρίες του κλάδου, να κυνηγάει το κέρδους με κάθε τρόπο, δεν ταυτίζονται με τα δικά μας συμφέροντα για πλήρη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας.
Κανείς συνάδελφος να μην μείνει μόνος του, φοβισμένος, να προσπαθεί ατομικά να λύσει το κάθε πρόβλημα.
Υπάρχει εμπειρία, όπου συλλογικά, μαζικά και με επιμονή δώσαμε μάχες είχαμε και κατακτήσεις.
Όσο δεν παίρνουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας τόσο πιο οδυνηρές θα είναι οι επιπτώσεις από τα μέτρα που από κοινού κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν διαρκώς.
Έλα σε επαφή με το σωματείο σου, έχουμε τη δύναμη να οργανώσουμε εστίες αντίστασης σε κάθε κατάστημα».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
