 |
|
|  Δευτέρα 28/8
ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ...
...απο το Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας στις Σέρρες
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Νικόλ Καζαντζίδου
Η φιλία, το πάθος και η εμπειρία τους, συνθέτουν το ωραίο κλίμα στο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας του Νέου Σκοπού Σερρών (ΚΕΘΙΣ), που κρατά αφοσιωμένους τους εθελοντές και «ζωντανό» το κέντρο το οποίο αισίως φέτος τον Σεπτέμβρη συμπληρώνει 10 χρόνια ζωής.
Η πρόεδρος του ΚΕΘΙΣ, Μαρία Λίγκα, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» με αφορμή τις εκδηλώσεις για τα 10 χρόνια, που θα πραγματοποιηθούν από 15 έως 17 Σεπτεμβρίου, εξήγησε την ευεργετική επίδραση που έχουν τα άλογα στα άτομα με αναπηρίες, κινητικά προβλήματα και άλλες ιδιαιτερότητες.
«Στη θεραπευτική ιππασία ?χρησιμοποιούμε? το άλογο για να βοηθήσουμε τα άτομα με κινητικά προβλήματα, νοητική αναπηρία, αυτισμό ή σύνδρομο Down. Στο καθένα, το άλογο επιδρά διαφορετικά: στα άτομα με κινητικά προβλήματα συμβάλλει στη βελτίωση του μυικού τους τόνου και στον συντονισμό των κινήσεών τους, ενώ στα άτομα με νοητική υστέρηση βοηθά στο γνωστικό τους κομμάτι. Δηλαδή ευρύνει το νου καθώς δίνει πολλά ερεθίσματα και βοηθά στην επικοινωνία».
Όπως σημείωσε η κ. Λίγκα «το άλογο περπατάει όπως ο άνθρωπος. Αυτή η κίνηση μέσω της ράχης του αλόγου και της λεκάνης του αναβάτη μεταφέρεται νευρομυϊκά στον αναβάτη και τον βοηθά στην ισορροπία, τον συντονισμό των κινήσεων κα».
Για τη θεραπεία χρειάζονται εξειδικευμένα άτομα, υπομονή και επιμονή. «Πάντα λέω ότι το άλογο δεν είναι πανάκεια. Μελέτες και έρευνες όμως έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά όταν η θεραπευτική ιππασία λειτουργεί συνδυαστικά με τις φυσιοθεραπείες και όποιες ακόμη θεραπείες απαιτούνται» είπε η κ. Λίγκα.
Η πρόεδρος του ΚΕΘΙΣ αναφέρθηκε και στη στήριξη που έχει το κέντρο, τόσο από τους πολίτες όσο και από τον Δήμο Εμμανουήλ Παππά, αλλά και από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Το ΚΕΘΙΣ, όπως ανέφερε η κ. Λίγκα, έχει προγραμματίσει εκδηλώσεις, στις 15 με 17 Σεπτεμβρίου, για τον εορτασμό των δέκα χρόνων, στις οποίες περιλαμβάνεται ημερίδα, με βασικό άξονα την επιστημονικότητα που πρέπει να διέπει τη συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση, τη σχέση της ιπποθεραπείας και θεραπευτικής ιππασίας με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τον ρόλο της ομάδας και του αλόγου κατά τη θεραπευτική συνεδρία κ.ά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
