 |
|
|  Δευτέρα 28/8
ΚΕΝΥΑ
Θα φυλακίζονται όσοι χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες
AFP-Reuters
Κενυάτες που παράγουν, πωλούν ή ακόμη και χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες θα τιμωρούνται στο εξής με ποινές φυλάκισης έως τεσσάρων ετών ή με πρόστιμα 40.000 δολαρίων, καθώς τέθηκε σε ισχύ στη χώρα ο νόμος για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά, ο οποίος είναι ο αυστηρότερος που έχει θεσπισθεί στον κόσμο.
Η χώρα αυτή της ανατολικής Αφρικής εντάσσεται στην ομάδα των περισσότερων από 40 άλλων χωρών που έχουν απαγορεύσει πλήρως ή εν μέρει ή φορολογούν τις πλαστικές σακούλες μιας χρήσης. Ανάμεσα στις χώρες αυτές είναι η Κίνα, η Γαλλία, η Ρουάντα και η Ιταλία.
Πολλές πλαστικές σακούλες καταλήγουν στους ωκεανούς στραγγαλίζοντας χελώνες, προκαλώντας ασφυξία σε θαλασσοπούλια και γεμίζοντας το στομάχι δελφινιών και φαλαινών με σκουπίδια μέχρι να λιμοκτονήσουν.
«Αν συνεχίσουμε έτσι, έως το 2050 θα έχουμε στους ωκεανούς περισσότερο πλαστικό απ' ό,τι ψάρια», λέει ο Χαμπίμπ Ελ-Χαμπρ, ειδικός στα θαλάσσια απορρίμματα ο οποίος εργάζεται στην Κένυα για το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον.
Οι πλαστικές σακούλες, για τις οποίες ο Ελ-Χαμπρ λέει πως χρειάζονται 500 έως 1.000 χρόνια για να αποσυντεθούν, εισέρχονται επίσης στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών και άλλων ζώων. Στα σφαγεία του Ναϊρόμπι, μέχρι και 20 πλαστικές σακούλες έχουν αφαιρεθεί από τα στομάχια μερικών αγελάδων που προορίζονταν για ανθρώπινη κατανάλωση.
«Αυτό είναι κάτι που δεν συνέβαινε πριν από δέκα χρόνια, αλλά τώρα συμβαίνει σχεδόν σε καθημερινή βάση», λέει ο κτηνίατρος Μπούτι Κινγιαντζούι καθώς παρακολουθεί άνδρες με ματωμένες λευκές στολές να αφαιρούν πλαστικές σακούλες από τα στομάχια αγελάδων που έχουν σφαγεί.
Ο νόμος της Κένυας επιτρέπει στην αστυνομία να ασκεί δίωξη ακόμη και σε κάποιον που έχει στην κατοχή του μια πλαστική σακούλα. Ωστόσο η Τζούντι Ουαχούνγκου, η υπουργός Περιβάλλοντος της Κένυας, δήλωσε πως η εφαρμογή του νόμου θα αρχίσει από τους κατασκευαστές και τους προμηθευτές.
«Οι απλοί άνθρωποι δεν θα διώκονται», είπε η υπουργός. Χρειάσθηκαν τρεις προσπάθειες σε διάστημα δέκα ετών για να υιοθετηθεί τελικά η απαγόρευση, την οποία δεν υποστηρίζουν όλοι.
Ο Σάμιουελ Ματόντα, εκπρόσωπος της Ένωσης Βιομηχάνων της Κένυας, υποστήριξε πως θα κοστίσει 60.000 θέσεις εργασίας και θα υποχρεώσει 176 κατασκευαστές να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
