 |
|
|  Τρίτη 29/8
Ο ΕΡΩΣ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑ
72χρονη Βρετανή παντρεύτηκε 27χρονο Νιγηριανό
The Sun
Αποφασισμένη να συνεχίσει να δίνει μάχη με τη γραφειοκρατία είναι μια 72χρονη γυναίκα από τη Βρετανία, η οποία πριν από περίπου δύο χρόνια παντρεύτηκε τον άνδρα της ζωής της, έναν 27χρονο Νιγηριανό που γνώρισε μέσω Facebook, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμα να ζήσει μαζί του.
Ο λόγος; Μα η βρετανική γραφειοκρατία που, ούσα καχύποπτη για τα κίνητρα του νεαρού, αρνείται να του χορηγήσει βίζα ώστε να ταξιδέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο και να ζήσει τον έρωτα με την καλή του.
Η γιαγιά έξι εγγονιών και συνταξιούχος οδηγός ταξί από το Γουέιμουθ γνώρισε τον 27 χρονο CJ Nwachukwu λίγους μήνες αφότου διαλύθηκε ο γάμος της, το 2015. Μετά από ένα αίτημα φιλίας που της έστειλε ο νεαρός στο Facebook οι δυο τους άρχισαν να μιλάνε και να εκμυστηρεύονται ο ένας στον άλλον τα μυστικά τους.
Παρά την τεράστια διαφορά ηλικίας τους, ερωτεύτηκαν με ένα πρωτόγνωρο πάθος - σύμφωνα πάντα με την 72χρονη Angela. «Ηταν τόσο γοητευτικός, με μεγάλα καστανά μάτια και εντυπωσιακό κορμί. Μιλούσαμε για ώρες, λέγαμε για τις οικογένειες μας και τα χόμπι μας. Ηταν σαν να τον ήξερα χρόνια. Πριν το καταλάβω ανταλλάσσαμε μηνύματα καθημερινά» εξήγησε η 72χρονη στη The Sun.
Μόλις τρεις μήνες μετά την πρώτη τους επαφή, ο CJ της έκανε πρόταση γάμου μέσω διαδικτύου. Η γυναίκα δέχτηκε και ταξίδεψε μέχρι το Λάγος της Νιγηρίας για να παντρευτεί τον αγαπημένο της.
Αυτό που ενδεχομένως δεν περίμενε κάνοντας αυτό το μεγάλο βήμα είναι ότι οι βρετανικές Αρχές θα απέρριπταν συνεχώς τις αιτήσεις χορήγησης βίζας του νεαρού. Δύο χρόνια αργότερα, η γυναίκα έχει ξοδέψει πάνω από 20.000 λίρες σε δικαστικά έξοδα χωρίς η υπόθεσή της να έχει σημειώσει την παραμικρή πρόοδο. Ο αγαπημένος της σύζυγος παραμένει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, και τον έχει δει μονάχα δυο φορές από την ημέρα που παντρεύτηκαν.
Παρά τις επικρίσεις που έχει δεχθεί από τον κοινωνικό της κύκλο, η Angela Nwachukwu επιμένει ότι δεν πρόκειται για απάτη, και ότι ο νεαρός της σύζυγος τρέφει αληθινά αισθήματα για εκείνη. Ως απόδειξη θεωρεί το γεγονός ότι η ίδια δεν είναι πλούσια, κάτι που του είχε αποκαλύψει από την αρχή.
Όσο για την αποτυχία της μέχρι στιγμή να εξασφαλίσει βίζα στον σύζυγό της, η 72χρονη είναι αισιόδοξη καθώς ο νεαρός έχει κάνει αίτηση για μεταπτυχιακό και, όπως πιστεύει η ίδια, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να έρθει τελικά στη βρετανία με φοιτητική βίζα, για να χαρούν τον έρωτά τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
