 |
|
|  Tρίτη 29/8
ΝOΣΗΛΕΥΤΗΣ "ΣΙΡΙΑΛ ΚΙΛΕΡ" ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Σκότωσε τουλάχιστον 90 ανθρώπους,ίσως και διπλάσιους-Σκοτωνε ασθενείς κάνοντάς τους ενέσεις με υπερβολικές δόσεις φαρμάκων
AFP-Reuters
η γερμανική αστυνομία έκανε τον απολογισμό 12 ετών έρευνας γύρω από έναν νοσηλευτή, τον Νιλς Χέγκελ, ο οποίος αναδεικνύεται σ' έναν εξαιρετικά παραγωγικό φονιά, «μοναδικό» στα χρόνικα της σύγχρονης γερμανικής ιστορίας.
Έπειτα από «134 εκταφές και πολλές εκατοντάδες μαρτυρίες, μπορούμε να αποδείξουμε τουλάχιστον 90 φόνους και υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι τόσοι τους οποίους δεν μπορούμε να αποδείξουμε», δήλωσε μιλώντας στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της έρευνας Άρνε Σμιτ.
«Αυτός ο αριθμός είναι εξαιρετικός, μοναδικός στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας» της Γερμανίας, πρόσθεσε, ανακοινώνοντας πως η ειδική ερευνητική επιτροπή που είχε αναλάβει την υπόθεση ολοκλήρωσε πλέον την εργασία της.
«Αυτό που μπορέσαμε να διαπιστώσουμε είναι τρομακτικό, υπερβαίνει οτιδήποτε μπορούσαμε να φανταστουμε», πρόσθεσε ο Γιόχαν Κίμε, επικεφαλής της αστυνομίας του Όλντενμπουργκ (βόρεια Γερμανία).
Εν γένει ο Νιλς Χέγκελ σκοτωνε ασθενείς κάνοντάς τους ενέσεις με υπερβολικές δόσεις φαρμάκων ενώ βρίσκονταν σε ανάνηψη. Δεν είχε «προτιμήσεις» σε ηλικία ή σε φύλο όσον αφορά τα θύματά του, αν και «προτιμούσε ασθενείς που βρίσκονταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση», δήλωσε ο Σμιτ.
Ο νοσηλευτής είχε καταδικασθεί το 2015 σε ισόβια για δύο φόνους και τέσσερις απόπειρες που κατέληξαν στον θάνατο των ασθενών. Σ' αυτές τις έξι υποθέσεις, οι ερευνητές ανακοίνωσαν σήμερα ότι πρόσθεσαν 84 νέες περιπτώσεις, ανεβάζοντας συνεπώς σε 90 το σύνολο των θανάτων που αποδίδονται στον Χέγκελ, ο οποίος είναι σήμερα ηλικίας 41 ετών.
Τον Ιούνιο 2016, σε έναν προηγούμενο απολογισμό, οι ερευνητές είχαν διαπιστώσει την ευθύνη του νοσηλευτή σε 33 θανάτους.
Η έρευνα είχε επαναληφθεί τον Ιανουάριο 2014 επειδή ο ενδιαφερόμενος είχε παραδεχθεί σε έναν συγκρατούμενό του γύρω στις 50 ανθρωποκτονίες. Στη συνέχεια θα πει σ' έναν ψυχίατρο πως έχει διαπράξει μια τριανταριά φόνους και μια εξηνταριά απόπειρες.
Η υπόθεση αυτή αφορά επίσης δυσλειτουργίες στις δύο κλινικές στις οποίες είχε εργασθεί ο νοσηλευτής. Αν και οι θάνατοι ασθενών λάμβαναν χώρα συχνότερα όταν είχε υπηρεσία ο Νιλς Χέγκελ, κανένας εσωτερικός μηχανισμός δεν σήμανε συναγερμό.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «κανένας δεν ήθελε να αναλάβει τις ευθύνες του».
Οι κλινικές του Ντέλμενχορστ και του Όλντενμπουργκ αποτελούν πλέον στόχο έρευνας για να αποδοθούν οι ευθύνες επειδή «οι φόνοι θα μπορούσαν να είχαν εμποδισθεί», δήλωσε ο επικεφαλής της αστυνομίας του Όλντενμπουργκ.
Ανία
Η υπόθεση είχε έρθει στο φως για πρώτη φορά το 2005, όταν ο νοσηλευτής είχε συλληφθεί από έναν συνάδελφό του την ώρα που έκανε μια ένεση, η οποία δεν είχε συνταγογραφηθεί, σε έναν ασθενή στην κλινική του Ντέλμενχορστ, κάτι που του είχε στοιχίσει το 2008 την πρώτη καταδίκη του για απόπειρα φόνου.
Μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της πρώτης περίπτωσης, μια γυναίκα είχε εκφράσει αμφιβολίες όσον αφορά τον θάνατο της μητέρας της. Έγιναν πολλές εκταφές και οι ερευνητές είχαν βρει ίχνη ύποπτων ουσιών σε πέντε σορούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι στις τρεις περιπτώσεις είχαν γίνει θανατηφόρες ενέσεις και στις δύο άλλες οι ενέσεις ήταν «πιθανή αιτία» του θανάτου.
Ο Νιλς Χέγκελ εξήγησε από την πλευρά του πως έκανε αυτές τις ενέσεις για να φέρει τους ασθενείς στα πρόθυρα του θανάτου ώστε να επιδείξει την ικανότητά του να τους επαναφέρει στη ζωή. Το μοναδικό κίνητρο που επικαλέσθηκε ήταν «η ανία».
Ωστόσο έπειτα από 12 χρόνια έρευνας, ο οριστικός κατάλογος και ο αριθμός των θυμάτων του αναμφίβολα δεν θα μπορέσει ποτέ να καταρτισθεί. «Ποιος ξέρει πόσα εγκλήματα θα καταστεί ακόμη δυνατό να τεκμηριωθούν;», παραδέχθηκε ο εισαγγελέας του Όλντενμπουργκ Τόμας Ζάντερ.
«Ο ύποπτος δεν καταφέρνει να θυμηθεί κάθε περίπτωση. Όμως σε περισσότερες από 30 περιπτώσεις, θυμόταν συγκεκριμένα ασθενείς και τη συμπεριφορά του», διευκρίνισε η επικεφαλής της εισαγγελίας της πόλης αυτής ,Ντανιέλα Σίρεκ-Μπόλεμαν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
