 |
|
|  Πέμπτη 31/8
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ξεκίνησαν τα τρία φθινοπωρινά «ραντεβού» του ελληνικού βιβλίου στο εξωτερικό
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Μετά την επιτυχημένη ελληνική συμμετοχή στις Διεθνείς Εκθέσεις Βιβλίου του Παρισιού και της Μπολόνιας, κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, η παρουσία της Ελλάδας στα διεθνή ραντεβού του βιβλίου ανανεώθηκε με τη συμμετοχή της, σε τρεις ακόμη διεθνείς εκθέσεις την τρέχουσα χρονιά: στην 24η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Πεκίνου (23-27 Αυγούστου), η οποία ολοκληρώθηκε με τη βράβευση της ελληνικής αποστολής από τους διοργανωτές, την 30ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Μόσχας (6-10 Σεπτεμβρίου) και την 69η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης (11-15 Οκτωβρίου).
Η συμμετοχή της Ελλάδας στις Διεθνείς Εκθέσεις Βιβλίου διοργανώνεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού με τη συνεργασία του υπουργείου Πολιτισμού.
Στην 24η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Πεκίνου (24th BIBF) η Ελλάδα έλαβε το Βραβείο Αριστείας Εκθέτη (Exhibitor's Excellence Award).Το ελληνικό περίπτερο φιλοξένησε 125 βιβλία πρόσφατης παραγωγής (2016-2017) από 52 ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σύγχρονη πεζογραφία, το παιδικό βιβλίο, το λεύκωμα τέχνης, την ελληνική μυθολογία κ.ά.
Την ελληνική αποστολή συνόδευσε ο συγγραφέας Δημήτρης Σωτάκης του οποίου το μυθιστόρημα «Το θαύμα της αναπνοής» (Κέδρος, 2009) μεταφράστηκε και εκδόθηκε πρόσφατα στην Ταϊβάν. Βιβλία του Δημήτρη Σωτάκη μεταφράζονται τα τελευταία χρόνια σε αρκετές γλώσσες ενώ ο ίδιος μιλάει κινεζικά. Προς τιμήν του πραγματοποιήθηκαν δύο εκδηλώσεις -η πρώτη στο διάσημο, διεθνούς ενδιαφέροντος βιβλιοπωλείο του Πεκίνου Bookworm, όπου ο Δ. Σωτάκης συνομίλησε με τον Κινέζο συγγραφέα Zu Zechen και η δεύτερη στον χώρο της έκθεσης, στο Writer's Stage, παρουσία του πρέσβη της Ελλάδας στο Πεκίνο, Λεωνίδα Ροκανά, ο οποίος μάλιστα προλόγισε.
Στην έκθεση έκανε τα πρώτα του βήματα και το υπό έκδοση ηλεκτρονικό κόμικ «Ταξίδι στην Άβυσσο της Κεφαλλονιάς», το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει σε εβδομαδιαία επεισόδια σε όλα τα κινέζικα web και mobile κοινωνικά δίκτυα στις αρχές Ιανουαρίου του 2018, στα μανδαρίνικα.
Η έκθεση λειτούργησε επίσης ως ευκαιρία για δημιουργικό διάλογο μεταξύ των εκπροσώπων της ελληνικής αποστολής και της ιδιαιτέρως δραστήριας πρεσβείας της Ελλάδας στο Πεκίνο, σχετικά με την προώθηση της συνεργασίας του ελληνικού και του κινέζικου εκδοτικού χώρου, αλλά και του πολιτισμού ευρύτερα, στο πλαίσιο του έτους Ελλάδας-Κίνας. Τους καρπούς της όλης αλληλεπίδρασης θα τους φανερώσει αναμφίβολα η χρονιά που έρχεται.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
