 |
|
|  Σάββατο 2/9
ΕΛΛΑΔΑ
Το σύνολο της προσωπικής του συλλογής βιβλίων - περίπου 20.000 τίτλοι - δώρισε στο Δήμο Καστοριάς ο πρώην υπουργός Κωνσταντίνος Σημαιοφορίδης
ΚΟΖΑΝΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/.-Σπύρος Κουταβάς
Είναι ελάχιστες οι φορές στο παρελθόν, που σε κλίμα θερμής συμφωνίας, εκδόθηκαν ομόφωνες αποφάσεις στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς. Στην τελευταία συνεδρίαση και οι 41 δημοτικοί σύμβουλοι, από όλες της παρατάξεις, μόλις τελείωσε τη σύντομη τοποθέτησή του στο σώμα ο 86χρονος πρώην βουλευτής και υπουργός, Κωσταντίνος Σημαιοφορίδης, σηκώθηκαν όρθιοι και επιδόθηκαν σ΄ ένα θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα. Ο γηραιός πολιτικός, λίγα λεπτά νωρίτερα, ανακοίνωσε στο σώμα την πρόθεσή του να παραχωρήσει στο δήμο της δυτικομακεδονικής πόλης το σύνολο της συλλογής βιβλίων που διαθέτει.
Όπως αποκάλυψε, η συλλογή του ανέρχεται σε περίπου 20.000 τόμους βιβλίων, «έργο ζωής τα βιβλία αυτά και αποτέλεσμα του πάθους μου για το διάβασμα», όπως αναφέρει. Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, ότι αποδέχεται την προσφορά και τις προϋποθέσεις που έθεσε ο δωρητής, ήταν ομόφωνη. «Θεωρώ υποχρέωσή μου να προσφέρω στο δήμο, απ’ όπου ξεκίνησα το 1978 ως δημοτικός σύμβουλος και στη συνέχεια δήμαρχος την πολιτική μου διαδρομή, τα πολυτιμότερα βιβλία που με συντρόφευαν στη διάρκεια της ζωής μου», ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιθυμία το περιεχόμενο της βιβλιοθήκης να είναι ανοικτό στους ερευνητές και σε όλη την δυτική Μακεδονία.
Δεινός χειριστής της ελληνικής γλώσσας, με ορθή εκφορά του λόγου, ο Κωσταντίνος Σημαιοφορίδης εκτός από την πολιτική δεν κρύβει την μεγάλη του αδυναμία στα ελληνικά γράμματα την κλασική φιλολογία, την επιστήμη της γλωσσολογίας και την Φιλοσοφία. Σπούδασε με υποτροφία στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μας υπενθυμίζει ότι ήταν ένας από τους 80 επιτυχόντες ανάμεσα σε 780 υποψήφιους που έδωσαν γραπτές εξετάσεις. «Σε κάθε έτος έπρεπε να έχω λίαν καλώς σε όλα τα μαθήματα για λαμβάνω την υποτροφία του κράτους και έτσι κατάφερα να τελειώσω το πανεπιστήμιο», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Αγροτόπαιδο με επτά αδέλφια, από την Πεντάβρυσο Καστοριάς, ο Σημαιοφορίδης εξομολογείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι δεν υπήρχαν χρήματα στην οικογένεια ακόμη και για την εγγραφή στο γυμνάσιο και κατάφερνε κάθε φορά μέσω της αριστείας του να εγγράφεται στην επόμενη τάξη, χωρίς να χρειάζεται ο πατέρας του να πληρώνει.
Τον κέρδισε το σχολείο, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εκπαίδευση ως φιλόλογος και ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης, επιμορφωτής σύμβουλος κλπ. Το 1978 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος και το 1981 - για πρώτη φορά - βουλευτής με την ΝΔ, στη μονοεδρική της Καστοριάς. Θυμάται ότι «ενώ σε όλη σχεδόν την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ήταν πρώτο κόμμα, στην Καστοριά η ΝΔ έλαβε σχεδόν 53%». Τα επόμενα είκοσι χρόνια ο Κωσταντίνος Σημαιοφορίδης θα διαβεί όλα τα μονοπάτια της κομματικής ιεραρχίας, θα γίνει γραμματέας κοινοβουλευτικής ομάδας και ως ένας από τους πιο έμπιστους συνεργάτες του Κωσταντίνου Μητσοτάκη θα καταλήξει ως υπουργός πάρα τω πρωθυπουργό.
Στο ερώτημα αν με τόσα καθήκοντα σε μια τόσο πυρετώδη και πυκνή πολιτικά περίοδο σταμάτησε να διαβάζει ή να αγοράζει βιβλία απαντά: «Ούτε μια στιγμή εάν με ρωτήσεις για την Αθήνα δεν γνωρίζω και πολλά από διασκέδαση, αλλά ξέρω τα καλά, τα λιγοστά βιβλιοπωλεία που έκανα τις αγορές μου. Οι συλλογές και αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, με τις σπάνιες συλλογές, η Γεννάδιος και αυτή του Ευγενίδου Ιδρύματος είναι οι χώροι όπου περνούσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου μετά τη Βουλή, αυτή ήταν η διασκέδασή μου».
Οι τίτλοι της πλούσιας βιβλιοθήκης του συνδέονται άμεσα με τρεις περιόδους της ζωής του. Την πρώτη περίοδο, που εργάστηκε ως φιλόλογος και δάσκαλος της ελληνικής γλώσσας, η βιβλιοθήκη εμπλουτιζόταν με επιστημονικά βιβλία της γλώσσας, λεξικά βιβλία γλωσσολογίας, και της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ακολούθησε η σύντομη περίοδος της αυτοδιοίκησης, όπου το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ιστορίας και οργάνωσης του κράτους, και τέλος η μεγάλη περίοδος της πολιτικής, όπου το ενδιαφέρον, όπως αναφέρει, εστιάστηκε στη συστηματική μελέτη όλων των περιόδων της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής ιστορίας.
Αποκαλύπτει ότι η μεγάλη του αδυναμία εντοπίζεται στα λεξικά της ελληνικής γλώσσας. «Έχω πάνω από πενήντα λεξικά στη συλλογή της βιβλιοθήκης, αρχαίας και νέας ελληνικής γλώσσας, ορισμένα από αυτά είναι σπάνια», δηλώνεις στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ επισημαίνει ότι ξεχωριστή θέση στην διαδρομή του ως φιλόλογος και επιστήμονας της γλώσσας κατέχει το τρίτομο λεξικό του Στεφάνου. Ένθερμος μελετητής της Αριστοτελικής σκέψης από τα φοιτητικά του χρόνια, αλλά και λάτρης της ιστορίας. Θυμάται με ικανοποίηση που νεαροί ερευνητές, από το Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Aίμου (IMXA), φοιτητές και άλλοι, έφθαναν στην Καστοριά για να κάνουν χρήση της βιβλιογραφίας που διέθετε σε θέματα ιστορίας και γλώσσας.
Ο Κωσταντίνος Σημαιοφορίδης, δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει ότι στο έντονα πολωμένο κλίμα που επικρατούσε στην Βουλή, λίγο μετά το 1981, ήταν ίσως ο μοναδικός βουλευτής για τον οποίον δεν ίσχυαν οι διαχωριστικές γραμμές. «Ως συνομιλητής μπορούσα να μετακινηθώ με άνεση σε όλους τους διαδρόμους και τις πτέρυγες της Βουλής», λέει χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Ο δήμαρχος Καστοριάς, Ανέστης Αγγελής, ανέφερε ότι «η δωρεά του Σημαιοφορίδη προς το δήμο της πόλης που υπηρέτησε, νοηματοδοτεί το παρελθόν που μιλά στο παρών και το μέλλον». Δήλωσε, ότι ο χώρος που θα φιλοξενήσει την συλλογή του θα λειτουργεί ως αυτοτελές παράρτημα, παράλληλα με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καστοριάς, ενώ ξεκινά άμεσα η ηλεκτρονική ταξινόμηση και καταγραφή, κατά τίτλο και συγγραφέα, των βιβλίων της συλλογής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
