 |
|
|  Σάββατο 2/9
Life
Χαρακτήρισε τους λευκούς "ρατσιστές" και απολύθηκε
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-Λάμπρος Παπαθανασίου
Την πόρτα της εξόδου είδε η Munroe Bergdorf το διεμφυλικό μοντέλο που θα ήταν ένα από τα πρόσωπα μεγάλης γαλλικής εταιρίας καλλυντικών με θέμα τη διαφορετικότητα ύστερα από τα "ρατσιστικά" σχόλια που έκανε σε βάρος των λευκών.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "The Telegraph" η Munroe σχολίασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: "Ειλικρινά, δεν έχω την ενέργεια για να μιλήσω άλλο για τη ρατσιστική βία των λευκών. Ναι όλων των λευκών".
Από την πλευρά της η εταιρία ανακοίνωσε μέσω Twitter τη διακοπή της συνεργασίας σημειώνοντας ότι: "Η L'Oreal υποστηρίζει την ποικιλομορφία και την ανεκτικότητα έναντι όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από τη φυλή, το παρελθόν, το φύλο και τη θρησκεία τους. Η εκστρατεία L'Oreal Paris True Match είναι μια αναπαράσταση αυτών των αξιών και είμαστε υπερήφανοι για την ποικιλομορφία των Πρέσβεων που εκπροσωπούν αυτήν την εκστρατεία".
Και συνέχισε λέγοντας: "Πιστεύουμε ότι τα πρόσφατα σχόλια της Munroe Bergdorf έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις αξίες και ως εκ τούτου έχουμε πάρει την απόφαση να τερματίσουμε την συνεργασία μαζί της. Η L'Oréal παραμένει προσηλωμένη στον εορτασμό της διαφορετικότητας και στην κατάργηση των φραγμών στην ομορφιά".
Μετά από αυτό το μοντέλο επανήλθε γράφοντας: «Όταν δήλωσα ότι όλοι οι λευκοί είναι ρατσιστές, αναφερόμουν στο γεγονός ότι η δυτική κοινωνία στο σύνολό της είναι ένα σύστημα ριζωμένο στη λευκή υπεροχή- σχεδιασμένο ώστε να ωφελεί, να δίνει πλεονέκτημα και να προστατεύει τους λευκούς ανθρώπους πριν από οποιονδήποτε άλλον άλλης φυλής».
Ταυτόχρονα καταφέρθηκε και εναντίον της εταιρίας ζητώντας από τους καταναλωτές να την μποϊκοτάρουν και εξέφρασε την απογοήτευσή της που η ομάδα που ασχολείται με την κακοποίηση πίστεψε, όπως είπε, ανακρίβειες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
