Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 4/9

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Βραβείο σε Ελληνίδα καθηγήτρια που μαθαίνει ελληνικά σε Κινέζους φοιτητές στη Σαγκάη



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Με μια ..."Ασημένια Μανόλια" θα βραβευθεί από τον δήμο Σαγκάης, φιλόλογος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), η οποία, από το 2014, διδάσκει ελληνικά σε Κινέζους φοιτητές. Πρόκειται για την υποψήφια διδάκτορα Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Ράνια Καταβούτα, η οποία θα παραλάβει το βραβείο της σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017, στη Σαγκάη. Το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε αλλοδαπούς εργαζομένους, οι οποίοι μέσα από το έργο τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πόλης της Σαγκάης και στην καλλιέργεια των σχέσεων μεταξύ της Κίνας και της χώρας προέλευσής τους. Στο πλαίσιο της Συμφωνίας Επιστημονικής Συνεργασίας που έχει συνάψει, από το 2013, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με το Shanghai International Studies University (Πανεπιστήμιο Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης), η κ. Καταβούτα μετέβη, τον Σεπτέμβριο του 2014, στη Σαγκάη, προκειμένου να διδάξει ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης. "Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση η διδασκαλία ελληνικών σε Κινέζους φοιτητές, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τον ελληνικό πολιτισμό και γνωρίζουν αρκετά πράγματα για την αρχαία ιστορία και μυθολογία" επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Καταβούτα. "Αν και", όπως διευκρινίζει, "τα ελληνικά δεν είναι η πρώτη τους επιλογή, εντούτοις είναι επίμονοι, μελετηροί και συστηματικοί φοιτητές και καταφέρνουν και ξεπερνούν τις γλωσσικές διαφορές και δυσκολίες". Όσο για το τι τους δυσκολεύει στην εκμάθηση των ελληνικών, η κ. Καταβούτα τονίζει ότι είναι κυρίως κάποιοι ήχοι στην προφορά και το ...ρο! Δεν έχουν "ρ" στη γλώσσα τους και το προφέρουν ως "λ", λέει χαρακτηριστικά. Σημειώνεται ότι η κ. Καταβούτα προτάθηκε ως υποψήφια από το Πανεπιστήμιο Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης. "Κριτήριο για την υποψηφιότητά μου", εξηγεί η ίδια, "στάθηκε τόσο η διδασκαλία μου όσο και η διοργάνωση και συμμετοχή σε ποικίλες εκδηλώσεις που αφορούν τον ελληνικό και κινεζικό πολιτισμό". "Ενδεικτικά", συνεχίζει, "διοργάνωσα λογοτεχνική ομάδα με συμμετοχή καθηγητών του Πανεπιστημίου από διάφορες χώρες, έδωσα διαλέξεις στους φοιτητές και διοργάνωσα βιωματικές δραστηριότητες, ώστε να γνωρίσουν καλύτερα την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό".

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία