 |
|
| 
Τρίτη 05/09
Τσελεμεντές και Σαμιώτικο κρασί
Σάμος
Έντεκα χρόνια γευστικών ταξιδεμάτων στο πανέμορφο Κυκλαδονήσι της Σίφνου με την επιτυχημένη «συνταγή» της παράδοσης να δίνει σαφές προβάδισμα στα τοπικά προϊόντα και την ανάδειξη της ξεχωριστής γαστρονομίας των νησιών.
Οι εποχές αλλάζουν, αλλά οι αυθεντικές γεύσεις μένουν. Οι συνταγές του Νίκου Τσελεμεντέ που καθόρισαν τις γευστικές προτιμήσεις των νεοελλήνων και αποτελούν «ευαγγέλιο» κουζίνας για περισσότερες από δέκα γενιές νοικοκυρών, δεν έχουν άλλο μυστικό από τα αγνά υλικά της μάνας-γης!
Η ευλογημένη γη της Σάμου είναι η γενεσιουργός αιτία της εξαιρετικής ποικιλίας του «άσπρου μοσχάτου», του σταφυλιού που -με τον ακάματο μόχθο των αμπελοκαλλιεργητών- δίνει τα εκλεκτά ξηρά, ημίξηρα και γλυκά κρασιά του ΕΟΣ Σάμου. Η ιδιαίτερη, φρουτώδης γεύση τους και τα ξεχωριστά αρώματα που αναδύουν, θα συντροφεύσουν φέτος το μεγάλο «τραπέζι νησιωτικής κουζίνας» που θα στηθεί στον Αρτεμώνα της Σίφνου, στις 7, 8 και 9 Σεπτεμβρίου 2017 και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πολιτιστικές εκδηλώσεις στις Κυκλάδες! Φιλοξενεί τοπικά προϊόντα και αυθεντικές παραδοσιακές συνταγές από τα νησιά του Αιγαίου, προωθώντας παράλληλα μέσα από παράλληλες εκδηλώσεις- για μικρούς και μεγάλους- τη σπουδαιότητα της σωστής διατροφής.
Το 11ο Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας «Νικόλαος Τσελεμεντές» συνδιοργανώνεται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίφνου, την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και το Δήμο Σίφνου και έχει στο «βιογραφικό» του το ΧΡΥΣΟ Βραβείο «European Gastronomic Festival 2016» και ΑΣΗΜΕΝΙΟ βραβείο στα Best City Awards 2016.
Το φεστιβάλ στηρίζεται από συλλόγους και φορείς πολιτισμού, αντιπροσωπείες των νησιωτικών κοινωνιών, εθελοντές, ερασιτέχνες μαγείρους, τα καλύτερα τοπικά προϊόντα και απλόχερα κεράσματα. Και αυτό, συμβάλλει στην ιδιαιτερότητα και την επιτυχία της διοργάνωσης.
Τα σαμιώτικα κρασιά του Ε.Ο.Σ.Σ «ταξιδεύουν» στα νησιωτικά περάσματα γεύσης της Σίφνου για ένα τριήμερο γεμάτο παράδοση, οινογαστρονομία και τοπικές συνδέσεις: 7, 8 και 9 Αυγούστου 2017 στον Αρτεμώνα Σίφνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
