 |
|
|  Τρίτη 5/9
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ
Καταδικάστηκε παιδόφιλος που εκβίαζε παιδιά, μέσω του Facebook, για να βιάζουν άλλους ανηλίκους!!
Reuters
Σε κάθειρξη 16 ετών καταδικάστηκε πρόσφατα ένας παιδόφιλος από τη Βρετανία, ο οποίος είχε βρει έναν ιδιαίτερο τρόπο να βιάζει παιδιά, παρά το γεγονός ότι ήταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Συγκεκριμένα, ο Πολ Λέιτον, 32 ετών από την κομητεία Ντάραμ, είχε δημιουργήσει τουλάχιστον 40 ψεύτικα προφίλ στο Facebook με σκοπό να γνωρίσει έφηβους από την Αγγλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Ο Λέιτον, αφού έπειθε παιδιά να του στείλουν γυμνές φωτογραφίες τους, μετά τα εκβίαζε λέγοντάς τους ότι, εάν δεν βιάσουν αυτά κάποιο άλλο παιδί και του στείλουν το βίντεο, θα έβγαζε τις εικόνες που του είχαν στείλει σε κοινή θέα στο Διαδίκτυο.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC, ο 32χρονος είχε ήδη παραδεχτεί την ενοχή του σε συνολικά 21 αδικήματα σε δικαστήριο του Νιουκάστλ. Στο δικαστήριο κατέθεσε ένα 14χρονο αγόρι από τη Φλόριντα, το οποίο νόμιζε ότι μιλούσε στο Facebook με ένα κορίτσι της ηλικίας του. Ο Λέιτον εκβίαζε το παιδί, το οποίο «ανάγκασε» να βιάσει κατ' επανάληψη την 1 έτους ανιψιά του. Ο παιδόφιλος απειλούσε τον 14χρονο ότι θα αναρτούσε στο Διαδίκτυο το βίντεο του βιασμού εάν δεν συνέχιζε να ασελγεί πάνω στο μωρό. Στο ανήλικο αγόρι έχουν απαγγελθεί κατηγορίες από τις αμερικανικές αρχές.
Ο δικαστής Ρόμπερτ 'Ανταμς, αφού ανακοίνωσε την ποινή φυλάκισης, είπε στον Λέιτον «Έχετε καταστρέψει ανεπανόρθωτα τις ζωές αυτών των ανθρώπων», ενώ πρόσθεσε ότι ο άνδρας αποτελεί «σαφώς κίνδυνο» για τα παιδιά της Αγγλίας και του εξωτερικού.
Το FBI διερευνά και άλλες υποθέσεις που ενδεχομένως σχετίζονται με τον αδίστακτο παιδόφιλο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
