 |
|
|  Παρασκευή 8/9
ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΜΙΑΝΜΑΡ
Ο απολογισμός από τα βίαια επεισόδια στην Πολιτεία Ραχίν ενδέχεται να ξεπερνά τους 1.000 νεκρούς, σύμφωνα με τον ΟΗΕ
AFP
Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι, κυρίως μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια, ενδέχεται να έχουν σκοτωθεί στα βίαια επεισόδια στην Πολιτεία Ραχίν στη βορειοδυτική Μιανμάρ, ανακοίνωσε σήμερα η ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τη χώρα αυτή.
«Είναι πιθανό χίλιοι άνθρωποι ή και περισσότεροι να έχουν ήδη σκοτωθεί», δήλωσε η Γιανγκχί Λι, η εκτίμηση της οποίας είναι διπλάσια από τους αριθμούς που δίνει η κυβέρνηση της Μιανμάρ.
«Υπάρχουν θύματα και από τις δύο πλευρές, όμως τα περισσότερα είναι από τον πληθυσμό των Ροχίνγκια», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, που φοβάται ότι θα ξεσπάσει ανθρωπιστική κρίση, περίπου 164.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους Ροχίνγκια, έχουν αναζητήσει καταφύγιο στο Μπανγκλαντές από τις 25 Αυγούστου.
Φεύγουν για να γλιτώσουν από τα βίαια επεισόδια στην Πολιτεία Ραχίν που σημειώνονται μετά τις επιθέσεις εναντίον θέσεων της αστυνομίας από αντάρτες Ροχίνγκια. Έκτοτε ο στρατός της Μιανμάρ έχει ξεκινήσει μια ευρεία επιχείρηση στην περιοχή αυτή, στη διάρκεια της οποίας έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 430 άνθρωποι, κυρίως «τρομοκράτες» Ροχίνγκια, σύμφωνα με τις δυνάμεις ασφαλείας.
Οι αρχές της χώρας έχουν ανακοινώσει ότι έχουν χάσει 15 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας μετά τις επιθέσεις του Αυγούστου.
Επίσης επεσήμαναν ότι 6.600 σπίτια Ροχίνγκια και 201 σπίτια μη μουσουλμάνων έχουν πυρποληθεί, ενώ 30 άμαχοι έχουν σκοτωθεί, μεταξύ αυτών επτά Ροχίνγκια, επτά ινδουιστές και 16 βουδιστές στην επαρχία Ραχίν.
«Είναι πάρα πολύ πιθανό οι αριθμοί αυτοί να έχουν υποεκτιμηθεί», τόνισε η Λι. «Αυτό που είναι θλιβερό, αυτό που είναι σοβαρό είναι ότι δεν μπορούμε να τους επιβεβαιώσουμε διότι δεν έχουμε πρόσβαση», πρόσθεσε.
«Πιστεύω ότι αυτή θα είναι μια από τις χειρότερες καταστροφές που έχει δει ο κόσμος και η Μιανμάρ τα τελευταία χρόνια», κατέληξε η Λι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
