Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 9/9

Βιβλίο με τον τίτλο "What happened" ("Τι συνέβη") τής Χίλαρι Κλίντον θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα στις ΗΠΑ

... επιρρίπτει ευθύνες για την ήττα της στις προεδρικές εκλογές στον Μπέρνι Σάντερς και τον πρώην διευθυντή του FBI



AFP

Η ήττα στις προεδρικές εκλογές του 2016 ήταν εν μέρει δικό της λάθος, παραδέχεται η Χίλαρι Κλίντον σε βιβλίο της που πρόκειται να κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα στις ΗΠΑ. Όμως ταυτόχρονα, θεωρεί ότι ευθύνεται και ο Μπέρνι Σάντερς, ο αντίπαλός της για το χρίσμα στις προκριματικές του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι επιθέσεις του γερουσιαστή Σάντερς "προκάλεσαν μόνιμη ζημιά, γεγονός που περιέπλεξε τη συνοχή των προοδευτικών πριν από τις εκλογές και άνοιξε τον δρόμο στην εκστρατεία του Τραμπ εναντίον της «διεφθαρμένης Χίλαρι»", γράφει η πρώην υπουργός Εξωτερικών στο βιβλίο "What happened" ("Τι συνέβη"), σύμφωνα με αποσπάσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από πολλά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, όπως από τα τηλεοπτικά δίκτυα NBC και CNN. Το βιβλίο της Κλίντον θα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ την ερχόμενη Τρίτη. Η Χίλαρι Κλίντον κατηγορεί τον Σάντερς ότι της έκλεβε τις ιδέες. "Ο Μπέρνι ανακοίνωνε πάνω κάτω το ίδιο πράγμα, αλλά πιο έντονα. Σε όλα τα θέματα, ήταν σαν να υποσχόταν καλύτερους κοιλιακούς σε τέσσερα λεπτά ή σε μηδέν λεπτά. Μαγικές ασκήσεις για καλύτερους κοιλιακούς!" γράφει ειρωνικά. Ο Σάντερς, που διατηρεί την έδρα του στη Γερουσία, της απάντησε υπεροπτικά: "Λοιπόν, ο Μπέρνι Σάντερς έκλεψε όλες τις ιδέες της Χίλαρι Κλίντον. Αλλά ποιος το πιστεύει αυτό;" είπε μιλώντας στο δίκτυο MSNBC. Πάντως η Κλίντον παραδέχτηκε ότι έφταιξε και η ίδια: κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας της "δεν είχε το ίδιο πάθος ή την ίδια φλόγα" που διέκρινε τον σύζυγό της, τον Μπιλ Κλίντον, στη δική του προεκλογική εκστρατεία το 1992. Σημειώνει επίσης ότι μετάνιωσε που, δύο μήνες πριν από τις εκλογές, χαρακτήρισε "αξιοθρήνητους" τους μισούς ψηφοφόρους του Τραμπ. Προσθέτει όμως ότι "δεν ήταν απλώς υποψήφια απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ αλλά είχε απέναντί της και τον μηχανισμό των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών, έναν άφρονα διευθυντή του FBI και ένα κακοσχηματισμένο εκλεκτορικό κολέγιο". Δεν έκρυψε δηλαδή την έχθρα της για τον Τζέιμς Κόμεϊ, τον πρώην διευθυντή του FBI που λίγες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών ξανάνοιξε την έρευνα που αφορούσε τη χρήση εκ μέρους της ενός ιδιωτικού σέρβερ για την αποστολή και τη λήψη της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας της, την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών. "Χωρίς την εντυπωσιακή παρέμβαση του διευθυντή του FBI τις τελευταίες ημέρες θα είχαμε κερδίσει τον Λευκό Οίκο" διαβεβαίωσε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία