Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 14/9

ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Για "εθνικό σκάνδαλο",κάνουν λόγο οι κοινωνικοί φορείς τής χώρας



Thomson Reuters Foundation

Tο πρόβλημα των αστέγων στην Αγγλία οξύνθηκε τα τελευταία έξι χρόνια στην Αγγλία και ο αριθμός τους εκτοξεύτηκε κατά 60% το ίδιο χρονικό διάστημα εξαιτίας της αύξησης των ενοικίων και των περικοπών στον τομέα της πρόνοιας, επισήμανε ένας φορέας εποπτείας των κρατικών δαπανών. Τουλάχιστον 77.000 οικογένειες διαμένουν σε προσωρινά καταλύματα. Ο αριθμός των ατόμων που κοιμούνται στο δρόμο έχει διπλασιαστεί σε περίπου 4.000 σε διάστημα 6 ετών, επισήμανε η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία (NAO), την ώρα που η Αγγλία βρίσκεται αντιμέτωπη με το χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης στέγης. «Το πρόβλημα των αστέγων σε κάθε μορφή του κατέγραψε σημαντική άνοδο» έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ο επικεφαλής του NAO, Άμιας Μορς, σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε. «Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τους λόγους που η (κυβέρνηση) επιμένει με αυτή την ήπια προσέγγιση ενώπιον ενός τόσο ορατά επιδεινώμενου προβλήματος» συμπλήρωσε. Στις επικρίσεις, η κυβέρνηση απαντά ότι θα επενδύσει 550 εκατομμύρια λίρες έως το 2020 και θα εφαρμόσει την «πλέον φιλόδοξη νομοθετική μεταρρύθμιση εδώ και δεκαετίες» προκειμένου να αντιμετωπίσει το θέμα. Οι άστεγοι της Αγγλίας περιλαμβάνουν περισσότερα από 120.000 παιδιά που ζουν σε προσωρινά καταλύματα, όπως σε ξενώνες υποδοχής ή ξενοδοχεία, σύμφωνα με το NAO. Τα ενοίκια στον ιδιωτικό τομέα στην Αγγλία αυξήθηκαν με τριπλάσια ταχύτητα σε σύγκριση με τους μισθούς από το 2010, ενώ το πλαφόν που έχει επιβληθεί στα επιδόματα στέγασης έχει επίσης συμβάλει στην αύξηση των ενοικίων, όπως τονίζεται. «Πρόκειται για εθνικό σκάνδαλο καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι γίνονται άστεγοι κάθε χρόνο» σημείωσε η βουλευτής της αντιπολίτευσης Μεγκ Χίλιερ, που προεδρεύει της Επιτροπής Δημοσίων Εσόδων του κοινοβουλίου. «Αυτή η έκθεση αντανακλά το πραγματικό ανθρώπινο κόστος της αποτυχίας της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε προσιτή στέγαση». Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τοπικά συμβούλια δαπανούν περισσότερες από 1 εκατομμύριο λίρες τον χρόνο για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των αστέγων, παρέχοντας προσωρινή στέγαση εξαιτίας της μείωσης του αριθμού των εργατικών κατοικιών, σύμφωνα με την έκθεση. Κάποιες από τις αρχές, ιδίως στο Λονδίνο, προσφέρουν στέγαση σε οικογένειες σε φθηνότερα ακίνητα εκτός των περιφερειών τους.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία