 |
|
|  Πέμπτη 14/9
ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΜΠΟΗΔΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Ένας μαθητής λυκείου νεκρός και άλλοι τρεις τραυματίες από τα πυρά συμμαθητή τους μέσα στο σχολείο τους
AFP
Ένας έφηβος βρήκε τον θάνατο και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν την Τετάρτη όταν μαθητής άνοιξε πυρ μέσα σε λύκειο της Πολιτείας της Ουάσινγκτον, στο βορειοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ, μετέδωσαν τοπικά ΜΜΕ και γνωστοποίησαν οι αρχές.
Σύμφωνα με μαθητές του λυκείου Φρίμαν που μίλησαν στο τοπικό δίκτυο KXLY, δράστης του φονικού είναι ένας συμμαθητής τους, ο οποίος είχε δώσει πρόσφατα ανησυχητικές ενδείξεις.
Σύμφωνα με το τοπικό δίκτυο KREM, το οποίο επικαλέστηκε τον επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του Σποκέιν, τον Μπράιαν Σέφερ, ένας μαθητής είναι νεκρός.
Η διεύθυνση του νοσοκομείου Sacred Heart του Σποκέιν επιβεβαίωσε από την πλευρά της ότι άλλοι τρεις μαθητές που τραυματίστηκαν εισήχθησαν στη μονάδα έκτακτων περιστατικών για να τους προσφερθούν φροντίδες και βρίσκονται σε σταθερή κατάσταση.
Η αστυνομία του Σποκέιν, μιας κωμόπολης 5 ώρες ανατολικά του Σιάτλ, ανέφερε από την πλευρά της ότι ένας ύποπτος συνελήφθη.
Η είδηση για «τα πυρά στο λύκειο Φρίμαν σήμερα το πρωί μας ράγισε την καρδιά», σχολίασε ο κυβερνήτης της Πολιτείας της Ουάσινγκτον Τζέι Ίνσλι σε μια ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα.
Η επίθεση διαπράχθηκε περί τις 10:00 (20:00 ώρα Ελλάδας) στο Freeman High School, στο Ρόκφορντ, κοντά στο Σποκέιν. Άλλα σχολεία που γειτονεύουν με το λύκειο Φρίμαν αποκλείστηκαν για τη διάρκεια της επέμβασης της αστυνομίας και των τραυματιοφορέων.
Ο αποκλεισμός, σύμφωνα με μαθητές που ερωτήθηκαν σχετικά από το δίκτυο KXLY, διήρκεσε περίπου τριάντα λεπτά κατά τη διάρκεια των οποίων μαθητές και εκπαιδευτικοί αναγκάστηκαν να κρυφτούν και να παραμείνουν απόλυτα σιωπηλοί. Το μέτρο ήρθη όταν ο ύποπτος συνελήφθη.
Σε ένα μικρό σχολείο όπως το Φρίμαν «ξέρεις τους πάντες», σημείωσε ένας από τους μαθητές, σύμφωνα με τον οποίο ο φερόμενος ως δολοφόνος «δεν είχε βλάψει ποτέ κανέναν». Όπως αφηγηθηκε ο ίδιος, είχαν μια διαφορά με τον συμμαθητή του που σκοτώθηκε, όμως πρόσθεσε πως δεν είναι σίγουρος ότι σκόπευε να τον δολοφονήσει πράγματι.
«Δεν θα το πίστευα ποτέ ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει εδώ. Είναι ένα μικρό σχολείο εδώ, όταν κάποιος υποφέρει επηρεάζονται όλοι», συνέχισε ο έφηβος, το όνομα του οποίου δεν αποκαλύφθηκε.
Ένας άλλος μαθητής, ο οποίος διαβεβαίωσε πως γνωρίζει προσωπικά τον ύποπτο, είπε πως αμέσως μετά την επιστροφή στο σχολείο, πριν από μερικές εβδομάδες, ο φερόμενος ως δράστης «είχε δώσει σε κάποιον ένα σημείωμα που έλεγε ότι θα έκανε μια βλακεία που θα οδηγούσε στον θάνατό του ή θα τον έστελνε φυλακή». Πρόσθεσε ότι είδε τον συμμαθητή του την Τετάρτη το πρωί να κουβαλάει μια μεγάλη σάκα.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο Gunviolence.org, ήδη έχουν διαπραχθεί 253 επιθέσεις ενόπλων εναντίον πλήθους ανθρώπων μέχρι στιγμής φέτος στις ΗΠΑ (274 στο σύνολο της περασμένης χρονιάς) και 10.817 άνθρωποι έχουν βρει τον θάνατο από σφαίρες, χωρίς να υπολογίζονται οι περίπου 20.000 αυτοκτονίες με τη χρήση πυροβόλων όπλων.
Μια οργάνωση η οποία αγωνίζεται εναντίον της οπλοχρησίας, η Sandy Hook Promise—την ίδρυσαν γονείς παιδιών του πρωτοβάθμιου σχολείου του Νιούτον όπου 20 παιδιά 6 ως 7 ετών σκοτώθηκαν από τα πυρά του Άνταμ Λάνζα τον Δεκέμβριο του 2012—τονίζει ότι κάθε χρόνο στις ΗΠΑ περίπου 15.000 παιδιά κάτω των 18 ετών τραυματίζονται από σφαίρες.
Η ίδια οργάνωση προσθέτει ότι σχεδόν σε όλες τις υποθέσεις «υπήρχαν προειδοποιητικές ενδείξεις οι οποίες δεν έγιναν αντιληπτές, για τις οποίες δεν υπήρξε αντίδραση, ή οι οποίες δεν αναφέρθηκαν σε πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να δράσουν» για την αποτροπή τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
