 |
|
|  Σάββατο 23/9
ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ ΒΡΗΚΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ
Θα μετρήσουν το όρος Έβερεστ για να δουν αν... κόντυνε
Reuters
Οι αρχές του Νεπάλ θα μετρήσουν ξανά το όρος Έβερεστ προκειμένου να διευθετηθεί η διαφωνία που έχει προκύψει για την ψηλότερη κορυφή του κόσμου, κυρίως αφού σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις κόντυνε μετά τον σεισμό που συγκλόνισε τη χώρα πριν από δύο χρόνια.
Το Νεπάλ, όπου βρίσκεται η οροσειρά των Ιμαλαΐων στην οποία περιλαμβάνονται το Έβερεστ και τα μισά από τα 14 πιο ψηλά βουνά του κόσμου, δεν έχει μετρήσει ποτέ το ύψος της κορυφής της και αναφέρει ότι είναι 8.848 μέτρα, βάσει της μέτρησης του 1954 από την Ινδία.
Πολλοί Δυτικοί ορειβάτες χρησιμοποιούν τη μέτρηση του 1999 από την Εθνική Γεωγραφική Εταιρεία και του Μουσείου Επιστημών της Βοστόνης, βάσει της οποίας η κορυφή του Έβερεστ υψώνεται στα 8.850 μέτρα.
Το Έβερεστ βρίσκεται στα σύνορα Νεπάλ και Κίνας και το 2005 Κινέζοι ορειβάτες και ερευνητές εκτίμησαν το ύψος του στα 8.844 μέτρα.
Ο Γκάνες Πράντας Μπάτα, γενικός διευθυντής της υπηρεσίας Ερευνών της κυβέρνησης του Νεπάλ, δήλωσε ότι την επόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθεί μια αποστολή για να λύσει τη διαφωνία.
«Αναπτύσσουμε τώρα τη μεθοδολογία για τη μέτρηση, η οποία θα συζητηθεί με διεθνείς εμπειρογνώμονες και οι συμβουλές τους θα ενσωματωθούν ώστε να διασφαλιστεί ότι το έργο μας θα συνάδει με τα διεθνή πρότυπα και θα είναι διεθνώς αποδεκτή», τόνισε ο Μπάτα.
«Αν οι καιρικές συνθήκες στο βουνό είναι καλές, θα ξεκινήσουμε τη δουλειά κατά την καλοκαιρινή ορειβατική περίοδο ή το φθινόπωρο του 2018», δήλωσε ο Άνιλ Μαρασίνι, ένας άλλος αξιωματούχος της ίδιας υπηρεσίας.
Οι αρχές του Νεπάλ επεσήμαναν ότι θέλουν να καθορίσουν αν ο σεισμός 7,8 βαθμών του Απριλίου του 2015 επηρέασε το ύψος της οροσειράς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
