Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 25/9

Ένα εκατομμύριο δολάρια από την Τζένιφερ Λόπεζ στο Πουέρτο Ρίκο για τους πληγέντες του κυκλώνα Μαρία



AFP

Η αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Τζένιφερ Λόπεζ έκανε δωρεά ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο Πουέρτο Ρίκο, κατά την έναρξη της εκστρατείας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης για τη συγκέντρωση βοήθειας για το νησί αυτό που επλήγη πέντε μέρες νωρίτερα από τον κυκλώνα Μαρία. Η Λόπεζ που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από πορτορικανούς γονείς εξήγησε ότι η δωρεά θα δοθεί σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις που εργάζονται μαζί και με άλλους λατινοαμερικανούς αστέρες για να βοηθήσουν το νησί. Ο κυκλώνας Μαρία άφησε πίσω του τουλάχιστον 33 νεκρούς στο Πουέρτο Ρίκο και στη Δομινίκα, μόλις μερικές ημέρες μετά το πέρασμα του φονικού κυκλώνα 'Ιρμα. Το Πόρτο Ρίκο πλήττεται τώρα από πλημμύρες και καταρρακτώδεις βροχές που ακολουθούν τον Μαρία. Το αμερικανικό αυτό έδαφος των 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων μένει και πάλι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ίσως για μήνες και με ένα δίκτυο τηλεπικοινωνιών σχεδόν κατεστραμμένο. "Είναι ο ισχυρότερος κυκλώνας που πέρασε από το Πουέρτο Ρίκο τα τελευταία σχεδόν 20 χρόνια και οι ζημιές είναι φοβερές", δήλωσε η τραγουδίστρια σε συνέντευξη Τύπου. "Πρέπει επειγόντως να στηρίξουμε το Πουέρτο Ρίκο και τα άλλα νησιά της Καραϊβικής", δήλωσε στα ισπανικά. Οι συνθήκες διαβίωσης στο Πουέρτο Ρίκο δεν σταματούν να επιδεινώνονται μετά το πέρασμα του Μαρία. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι που περίμεναν χθες στην ουρά, επί ώρες, ελπίζοντας να αγοράσουν τρόφιμα ή βενζίνη, ωστόσο οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να γυρίσουν στα σπίτια τους με άδεια χέρια, καθώς πλησίαζε η ώρα της απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Πρώην ισπανική αποικία, το Πουέρτο Ρίκο είναι αμερικανικό έδαφος από τα τέλη του 19ου αιώνα πριν αποκτήσει τη δεκαετία του 1950 ειδικό καθεστώς "ελεύθερου κράτους συνδεδεμένου" με τις ΗΠΑ, όρος που περιλαμβάνει την πολυπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ αυτών των μακρινών ξαδέλφων. Το νησί έχει δική του σημαία, Σύνταγμα και αυτόνομη κυβέρνηση που χειρίζεται τις εσωτερικές υποθέσεις. Η Ουάσινγκτον έχει αναλάβει την άμυνα, την εξωτερική πολιτική, το εμπόριο και τις υποδομές. Αμερικανοί πολίτες και συχνά είναι περήφανοι γι' αυτό, οι Πορτορικανοί μιλούν στην πλειονότητά τους ισπανικά. Δεν μπορούν να ψηφίσουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο πρόεδρός τους και οι νόμοι που ψηφίζονται στην Ουάσινγκτον τους αφορούν άμεσα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία