Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 29/9

ΙΣΡΑΗΛ-ΗΠΑ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ

Ο εβραίος το θρήσκευμα αμερικανός πρεσβευτής εξοργίζει και πάλι τους Παλαιστινίους



AFP

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ προκάλεσε πάλι την οργή των Παλαιστινίων υποτιμώντας δραστικά την έκταση της κατοχής της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη από τους Ισραηλινούς. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα που ο Ντέιβιντ Φρίντμαν προκαλεί την οργή των παλαιστίνιων αξιωματούχων. Το Ισραήλ κατέχει «μόνο 2% της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη», δήλωσε ο πρεσβευτής σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα ολόκληρη από τον ισραηλινό ενημερωτικό ιστότοπο Walla. «Το Ισραήλ αναγνωρίζεται διεθνώς ως η δύναμη κατοχής του 100% της Παλαιστίνης, περιλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και των περιχώρων της», απάντησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο δεύτερος στην ιεραρχία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) Σαέμπ Ερεκάτ. Οι δηλώσεις του Φρίντμαν δεν είναι μόνο «εσφαλμένες, αλλά αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο, στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και στην ιστορική θέση των ΗΠΑ», δήλωσε. Κατηγόρησε τον Φρίντμαν ότι «επικυρώνει τις πολιτικές κατοχής και προσάρτησης της ισραηλινής κυβέρνησης». Η Χανάν Ασράουι, άλλη ηγέτιδα της ΟΑΠ, δήλωσε πως ο Φρίντμαν είναι «εντελώς αποκομμένος από την πραγματικότητα» και ζήτησε σε ανακοινωσή της από την αμερικανική κυβέρνηση να «του ζητήσει εξηγήσεις» για την «ηθικά αποκρουστική» στάση του. Ο Φρίντμαν, ο οποίος ήταν ο δικηγόρος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ πριν αυτός τον διορίσει πρεσβευτή στο Ισραήλ, είχε ήδη εξοργίσει τους Παλαιστινίους τον Σεπτέμβριο μιλώντας στον ισραηλινό Τύπο για «δήθεν κατοχή» των παλαιστινιακών εδαφών. Ένας αμερικανός αξιωματούχος είχε πει τότε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως οι δηλώσεις αυτές «δεν σημαίνουν κάποια αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής». Αυτή τη φορά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ φάνηκε επίσης να παίρνει αποστάσεις από τον πρεσβευτή. «Δεν θα πρέπει να δούμε (στις δηλώσεις προς τον Walla) κάποια αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής», δήλωσε στην Ουάσινγκτον η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Χέδερ Νάουερτ. Το 2017 είναι η 50ή επέτειος από την έναρξη της κατοχής από το Ισραήλ των Παλαιστινιακών Εδαφών και του εποικισμού τους. Ο Φρίντμαν, εβραίος το θρήσκευμα, έχει χαρακτηρισθεί από τον Τραμπ «παλιός φίλος και σύμβουλος». Ανέλαβε τα καθήκοντα του πρεσβευτή τον Μάιο, ενώ είχε προηγουμένως διατυπώσει αμφιλεγόμενες θέσεις υπέρ του εποικισμού ή της μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, κάτι που αντιβαίνει στην πολιτική που ακολουθούν ιστορικά οι ΗΠΑ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία