 |
|
|  Κυριακή 1/9
ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΚΕΪ ΚΑΙ ΛΕΣΒΙΕΣ
Από σήμερα ισχύει στη χώρα "ο γάμος για όλους"
AFP-Reuters
Από το Βερολίνο ως τη Φρανκφούρτη, η Γερμανία γιορτάζει σήμερα τους πρώτους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου προς μεγάλη ικανοποίηση των γκέι και των λεσβιών, οι οποίοι πλέον είναι για τον νόμο ζευγάρια όπως και τα υπόλοιπα.
Η υιοθέτηση του δικαιώματος του γάμου για όλους και το άνοιγμα της υιοθεσίας παιδιών στους ομοφυλόφιλους είναι δύο βήματα που γίνονται στη Γερμανία χωρίς ιδιαίτερες αναταράξεις, καθώς τόσο η κοινωνία όσο και οι πολιτικοί είναι στην πλειονότητά τους θετικά διακείμενοι.
«Είναι μια στιγμή γεμάτη συναισθήματα αλλά και με μεγάλο συμβολισμό: αν και με το σύμφωνο συμβίωσης είχαμε ήδη σχεδόν ίσα δικαιώματα, εξακολουθούσε να είναι μια ένωση “χαμηλότερης ποιότητας”», εξηγεί ο Καρλ Κράιλε, 59 ετών, ο οποίος θα είναι μαζί με τον σύντροφό του Μπόμπο Μέντε από τους πρώτους που θα παντρευτούν σήμερα στο Βερολίνο.
«Η αλλαγή αυτή αποδεικνύει ότι πλέον το κράτος μάς θεωρεί κανονικά ζευγάρια», συνεχίζει ο ακτιβιστής αυτός, ο οποίος είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του το 2002.
Σήμερα, αν και Κυριακή, πολλά δημαρχεία θα είναι ανοικτά, όπως αυτά του Βερολίνου, του Αμβούργου και της Φρανκφούρτης, προκειμένου να γιορτάσουν τους γάμους μεταξύ ομοφυλόφιλων από την 1η Οκτωβρίου που τίθεται σε ισχύ η νομοθεσία που τους νομιμοποιεί.
Ωστόσο, εξαιτίας της γραφειοκρατίας, το λογισμικό που χρησιμοποιεί η αρμόδια κυβερνητική υπηρεσία δεν θα είναι σε θέση να καταχωρίσει επισήμως ως παντρεμένους ένα ζευγάρι ανδρών ή ένα ζευγάρι γυναικών μέχρι τον επόμενο χρόνο, γεγονός που σημαίνει ότι σε κάποια έγγραφα θα αναφέρονται ως «η σύζυγος» και «ο σύζυγος».
«Είμαι ενθουσιασμένος που στην πόλη μας θα γίνουν οι πρώτοι γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων διότι πρόκειται, πέρα από τη θεωρητική συζήτηση, για ένα μέτρο ισότητας: αφορά την ευτυχία πραγματικών ανθρώπων, με τις επιθυμίες και τις ελπίδες τους, τα συναισθήματά τους και τις ανάγκες τους», δήλωσε ο Σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος της γερμανικής πρωτεύουσας Μίχαελ Μίλερ.
«Είμαστε ικανοποιημένοι που οι διακρίσεις του κράτους εναντίον των γκέι και των λεσβιών σταματούν σήμερα», επεσήμανε ο Γεργκ Στάινερτ επικεφαλής στο Βερολίνο της Ένωσης Γκέι και Λεσβιών.
Ο νόμος για τον «Γάμο για όλους» ψηφίστηκε στις 30 Ιουνίου και άλλαξε τον Αστικό Κώδικα της Γερμανίας, ορίζοντας τον γάμο ως «ισόβια ένωση μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού ή ίδιου φύλου». Έτσι η Γερμανία έγινε τη 15η χώρα της ΕΕ που επιτρέπει τους γάμους μεταξύ ομοφυλόφιλων.
Τα ομόφυλα ζευγάρια που επισημοποιούν τη σχέση τους έχουν πλέον τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, σε ό,τι αφορά τη φορολογία αλλά και τη δυνατότητα να υιοθετήσουν παιδί.
Ωστόσο οργανώσεις προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων επισημαίνουν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να επιτευχθεί πλήρης ισότητα. Ακόμη τα παιδιά που γεννιούνται από ζευγάρια λεσβιών δεν μπορούν να έχουν και τις δύο ως «νόμιμες» μητέρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
