 |
|
|  Δευτέρα 2/10
ΚΩΔΙΚΟΣ «τρία λεπτά, μαζί με το ντους»...
Πιπεράτες αποκαλύψεις για τον Ζακ Σιράκ-«Γυμνές γυναίκες περίμεναν στην ουρά για να κάνουν σεξ με τον Πρόεδρο στο αεροπλάνο»-Tη νύχτα που σκοτωθηκε η πριγκίπισσα Νταϊάνα στο Παρίσι (1997) δεν τον έβρισκαν γιατί ήταν στο κρεβάτι με την Ιταλίδα ηθοποιό Κλαούντια Καρντινάλε...
AFP
Απίστευτες αποκαλύψεις με πολλές πιπεράτες λεπτομέρειες για την ερωτική ζωή του πρώην Γάλλου Προέδρου, Ζακ Σιράκ έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από 48 ώρες αποκαλύπτει ότι γυμνές γυναίκες που «φλέγονταν από πόθο» περίμεναν στην ουρά για να κάνουν σεξ με τον Ζακ Σιράκ στο προεδρικό αεροπλάνο.
Ανάμεσα σε αυτές τις γυναίκες ήταν «βουλευτές, υπουργοί, σύμβουλοι, γυναίκες της μεσαίας τάξης, αλλά και άγνωστες».
Ο συγγραφέας του βιβλίου, Αρνό Αρντουάν, βασίστηκε κυρίως σε συνεντεύξεις με τον Ντάνιελ Λε Κόντε, που ήταν κάποτε στενός συνεργάτης του Σιράκ. Ο συγγραφέας, χρησιμοποιώντας επίσης πηγές από την καρδιά του Μεγάρου των Ηλυσίων, φέρνει στη δημοσιότητα τα όργια των αρχηγών κρατών στη Γαλλία.
Στο βιβλίο του, με τίτλο «President, the Night has just Fallen», ο Αρντουάν δίνει πολλές λεπτομέρειες.
Ο παντρεμένος Ζακ Σιράκ, που είναι σήμερα 84 ετών, είχε μια σειρά από ερωμένες και είχε το παρατσούκλι «τρία λεπτά, μαζί με το ντους».
«Έγδυνε τις γυναίκες και τις έκανε δικές του χωρίς προκαταρτικά» γράφει ο Αρντουάν απλά «επειδή ο χρόνος ήταν πιεστικός, επειδή η ποσότητα είχε πάντα προτεραιότητα».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον συγγραφέα, το μέρος όπου γίνονταν τα περισσότερα όργια ήταν το επίσημο προεδρικό αεροσκάφος του Ζακ Σιράκ -εκεί απατούσε ασύστολα τη σύζυγό του Μπερναντέτ Σιράκ.
Το βιβλίο αναφέρει: «Υπήρχαν οι τακτικές, οι αγαπημένες και τα ορεκτικά. Άλλες που μοιράζονταν το ίδιο αεροσκάφος με τον πρόεδρο, περίμεναν γυμνές στα ιδιωτικά του δωμάτια».
Μάλιστα αναφέρεται ακόμη πως την νύχτα που πέθανε η πριγκίπισσα Νταϊάνα μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι, το 1997, οι μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τον Ζακ Σιράκ γιατί ήταν στο κρεβάτι με την Ιταλίδα ηθοποιό Κλαούντια Καρντινάλε...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
