Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 7/10

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Νέος μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων ο Θεόκλητος Λαμπρινάκος



ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νέος μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων, με 54 φήφους, εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Λαμπρινάκος. Ειδικότερα, 54 ψήφους έλαβε ο πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Μεσσηνίας, αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Λαμπρινάκος, έναντι 17 ψήφων του αρχιμανδρίτη Νήφωνος, και 17 του Γρηγορίου. Ο αρχιμ. Θεόκλητος (κατά κόσμον Δημήτριος Λαμπρινάκος), γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Φεβρουαρίου 1967. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλεί την Αγγλική γλώσσα και γνωρίζει την Αραβική. Σε ηλικία 18 ετών εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1988 και Πρεσβύτερος το 1989, υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Θέμελη, ενώ το 1998 έλαβε το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου. Το 2003, με Απόφαση του ως άνω μακαριστού Μητροπολίτου, εδιωρίσθη Πρωτο-σύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας. Διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βουλκάνου, κατά την διετία 2007 - 2009, διωρισθείς υπό του νυν Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου (Σαββάτου). Παραλλήλως υπηρέτησε ως Εφημέριος - Προιστάμενος σε διαφόρους Ενοριακούς Ναούς της υπαίθρου ενώ τα τελευταία είκοσι χρόνια στον Ι. Ν. Παμμ. Ταξιαρχών Καλαμάτας, ως Προιστάμενος αυτού. Ανέπτυξε πλούσιο ποιμαντικό, φιλανθρωπικό και συγγραφικό έργο. Συνέταξε και επιμελήθηκε φυλλάδια ιστορικού, αγιολογικού, εορτολογικού και πνευματικού περιεχομένου, ενώ κατά καιρούς δημοσιεύθηκαν άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες. Ως υπεύθυνος ύλης του περιοδικού της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας «ΔΙΔΑΧΗ» συνέγραψε πλειάδα άρθρων τα οποία εξέδωσε σε τόμο υπό τον τίτλο: «ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ» (2012). Έργα του ιδίου, το ιστορικού περιεχομένου βιβλίο τιτλοφορούμενο: «ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗ-ΣΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣ-ΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» (2010), καθώς και ο πολυτελής αναμνηστικός Τόμος, με τίτλο: «ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΘΕΙΑΣ ΔΟΞΗΣ» (2016), ο οποίος εξεδόθη επ᾿ ευκαιρία της επετείου των 60 ετών από τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Καλαμάτας, και παρουσιάθηκε ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εξεπροσώπησε την Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας σε Συνέδρια, όπως στο Χαλέπι της Συρίας, στην Ιταλία, σε αποστολές στο Ντιτρόιτ Αμερικής, στην Αγία Πετρούπολη Ρωσίας και αλλαχού και έλαβε μέρος σε επιστημονικά Συνέδρια και Επιμορφωτικά Σεμινάρια.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία