 |
|
|  Δευτέρα 9/10
ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Σε συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού κατέληξαν τέσσερα κόμματα έπειτα από διαπραγματεύσεις 208 ημερών
AFP
Έπειτα από συζητήσεις 208 ημερών, οι τέσσερις ηγέτες των κομμάτων που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης συνασπισμού στην Ολλανδία κατέληξαν σε συμφωνία, όπως ανακοίνωσαν σήμερα.
«Έχει εξευρεθεί συμφωνία στις διαπραγματεύσεις», δήλωσε, «πολύ ικανοποιημένος», ο απερχόμενος πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε κατά την έξοδό του από μια τελευταία συνάντηση που είχαν σήμερα στη Χάγη οι ηγέτες των κομμάτων αυτών, επτά μήνες μετά τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών.
Η δημοσιοποίηση αυτής της συμφωνίας σήμερα, έπειτα από 208 ημέρες διαπραγματεύσεων, αποτελεί ρεκόρ. Όμως το σχέδιο της νέας κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει τώρα να εγκριθεί από την κάτω βουλή του κοινοβουλίου, που θα αποφανθεί για το σχέδιο αύριο.
«Επιτέλους, επιτέλους… Είμαι ευτυχής. Νομίζω πως είναι μια αμερόληπτη συμφωνία στην κατεύθυνση εκείνου που επιθυμεί όλος ο κόσμος», δήλωσε ο Αλεξάντερ Πέχτολντ, ηγέτης του προοδευτικού κόμματος D66.
Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο γάμος αυτός προμηνύεται δύσκολος. Το D66 θα συγκυβερνά με το VVD, το φιλελεύθερο κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, νικητή των εκλογών του Μαρτίου, και με δύο χριστιανικά κόμματα: το πραγματιστικό CDA και την, πιο συντηρητική, Χριστιανική Ένωση (CU).
To D66, που ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1960, τάσσεται υπέρ της άμβλωσης, των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ και πρεσβεύει πως το δικαίωμα στην ευθανασία πρέπει να επεκταθεί ώστε ο καθένας –και όχι μόνο οι ασθενείς σε τελικό στάδιο- να μπορεί να αποφασίσει αν θα θέσει τέρμα στη ζωή του.
Αυτή η πολιτική γραμμή είναι στους αντίποδες εκείνης της CU, που εδράζεται στη Βίβλο, και τάσσεται κατά της άμβλωσης, του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου και της ευθανασίας.
Ο συνασπισμός αυτός δίνει στον Μαρκ Ρούτε και στους εταίρους του πλειοψηφία μόλις μίας έδρας, 76 έδρες σε σύνολο 150, στο κοινοβούλιο.
Αν ο Ρούτε παραμείνει πρωθυπουργός, η σύνθεση της τρίτης κυβέρνησής του δεν πρόκειται να παρουσιαστεί πριν από τις 23 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τη δημόσια τηλεόραση NOS.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
