Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 11/10

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Η πρόσβαση στην εκπαίδευση μπορεί να μειώσει τις ανισότητες στον κόσμο



AFP-Reuters

Ο περιορισμός των διαφορών στον τομέα της εκπαίδευσης είναι κρίσιμης σημασίας ώστε να μειωθούν οι ανισότητες στα εισοδήματα, υποστηρίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, συστήνοντας να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που απευθύνονται σε παιδιά χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων. "Οι πολιτικές όσον αφορά την εκπαίδευση (...) διαφέρουν από τα άλλα δημοσιονομικά εργαλεία καθώς μπορούν να προωθήσουν ταυτόχρονα τόσο την ανάπτυξη όσο και την ισότητα" σημειώνει το ΔΝΤ σε έκθεσή του που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Το Ταμείο παρατηρεί ότι ορισμένες ανισότητες είναι αναπόφευκτες σε ένα σύστημα που βασίζεται στην οικονομία της αγοράς, αλλά εκφράζει ανησυχίες για "την υπερβολική ανισότητα που θα μπορούσε να υπονομεύσει την κοινωνική συνοχή οδηγώντας στην αποδυνάμωση της οικονομικής ανάπτυξης". Σημειώνει επίσης ότι οι ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο μειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, αντικατοπτρίζοντας την ισχυρή αύξηση των εισοδημάτων σε ορισμένες μεγάλες αναδυόμενες χώρες, όπως στην Κίνα και την Ινδία. Ωστόσο, εντός των χωρών οι ανισότητες ποικίλλουν και στις περισσότερες από τις αναπτυγμένες έχουν διευρυνθεί ενώ στις άλλες παρουσιάζονται διαφοροποιήσεις στις τάσεις. Επιπλέον "η ποικιλομορφία των εμπειριών (...) υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει κάποια συστηματική σχέση μεταξύ ανάπτυξης και μείωσης των ανισοτήτων". Πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες κατέγραψαν μεγέθυνση των ανισοτήτων σε μια περίοδο αδύναμης ανάπτυξης, μεταξύ 1985-2015. Από την άλλη, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες είδαν τις ανισότητες να εντείνονται σε περίοδο ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης. Τα τελευταία 30 χρόνια, στο 53% των χωρών αυξήθηκε η ανισότητα των εισοδημάτων και η Λατινική Αμερική παραμένει η περιοχή με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον κόσμο. Για να περιοριστεί αυτό το χάσμα, το ΔΝΤ θεωρεί ότι σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η εκπαίδευση. Σημειώνει μάλιστα ότι παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια στον τομέα αυτό, η πρόσβαση στην εκπαίδευση παραμένει προβληματική στην υποσαχάρια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και, σε μικρότερο βαθμό, στις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Και επιπροσθέτως, όταν τα παιδιά που προέρχονται από φτωχότερα κοινωνικά στρώματα πηγαίνουν στο σχολείο, συνήθως η εκπαίδευση που λαμβάνουν είναι χαμηλότερης ποιότητας αφού τα σχολεία τους μπορεί να μην διαθέτουν το κατάλληλο παιδαγωγικό υλικό ή εκπαιδευτικούς.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία