 |
|
|  Παρασκευή 13/10
ΠΑΚΙΣΤΑΝ-ΗΠΑ-ΤΑΛΙΜΠΑΝ
Ο πακιστανικός στρατός απελευθέρωσε οικογένεια από τη Βόρεια Αμερική που κρατούσαν οι Ταλιμπάν- Χαιρετίζει ο Ντόναλντ Τραμπ
AFP
Μια οικογένεια από τη Βόρεια Αμερική, την οποία είχαν απαγάγει το 2012 και έκτοτε κρατούσαν ως ομήρους, απελευθερώθηκε κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης του πακιστανικού στρατού, η οποία διεξήχθη χάρη σε πληροφορίες των αμερικανικών μυστικών πληροφοριών, έγινε γνωστό από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ χαιρέτισε τις εξελίξεις ως μια «θετική στιγμή» στις σχέσεις των δύο χωρών.
«Ο πακιστανικός στρατός απελευθέρωσε πέντε Δυτικούς ομήρους - έναν Καναδό, την Αμερικανίδα σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά, τους οποίους τρομοκράτες κρατούσαν αιχμαλώτους, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης Πακιστανών στρατιωτικών», τονίζεται στο δελτίο τύπου που εξέδωσε ο στρατός, χωρίς να επιβεβαιώσει την ταυτότητά τους.
Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση, ο Αμερικανός ηγέτης αποκάλυψε ότι πρόκειται για την Αμερικανίδα Κέιτλαν Κόλεμαν και τον Καναδό σύζυγό της Τζόσουα Μπόιλ, όπως και τα τρία τους παιδιά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πενταετούς αιχμαλωσίας τους.
«Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών παρακολουθούσαν (τους ομήρους) και ενημέρωσαν σχετικά με τη διέλευσή του στο Πακιστάν την 11η Οκτωβρίου του από την περιοχή των φυλών Κουράμ 2017» στα σύνορα με το Αφγανιστάν, συνεχίζει ο στρατός.
«Η επιχείρηση των πακιστανικών δυνάμεων, που βασίστηκε σε πληροφορίες των αμερικανικών αρχών, στέφθηκε με επιτυχία. Όλοι οι όμηροι απελευθερώθηκαν σώοι κι αβλαβείς και αυτή τη στιγμή ετοιμάζονται να επαναπατριστούν».
Ο Καναδός Τζόσουα Μπόιλ και η Αμερικανίδα Κέιτλαν Κόλμαν, που είχαν απαχθεί το 2012 από τους Ταλιμπάν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Αφγανιστάν.
Το ζευγάρι και τα δύο τους παιδιά εμφανίστηκαν το 2016 σε ένα βίντεο που είχαν τραβήξει Αφγανοί αντάρτες, όπου καλούσαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και τον διάδοχό του Ντόναλντ Τραμπ να σώσουν την οικογένεια.
Οι γονείς της Κέιτλαν Κόλεμαν είχαν απευθύνει έκκληση στα μέσα του 2016 στους Ταλιμπάν μέσω ενός βιντεοσκοπημένου μηνύματος να απελευθερώσουν την οικογένεια. Είχαν λάβει το Νοέμβριο του 2015 ένα γράμμα από την κόρη τους, όπου τους ανακοίνωνε ότι γέννησε δύο αγοράκια ενώ ήταν αιχμάλωτη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
