|
| Παρασκευή 13/10
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Ξεκινούν τα Καβάφεια 2017 ,μεταξύ τών άλλων εκδηλώσεων και με συναυλία του Στέφανου Κορκολή στην Όπερα του Καΐρου
ΚΑΪΡΟ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Νατάσα Δομνάκη
Με την απονομή των Βραβείων Καβάφη και μία συναυλία του Στέφανου Κορκολή στην Όπερα του Καΐρου ξεκινούν σήμερα και επισήμως τα 14α Καβάφεια, στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, έως τις 15 Οκτωβρίου. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονται με το Διεθνές Συμπόσιο για τον «Καβάφη στον 21ο αιώνα» κι ένα αφιέρωμα στον ιδρυτή τους, Κωστή Μοσκώφ, ιστορικό και πολιτιστικό ακόλουθο της ελληνικής πρεσβείας στην Αίγυπτο, την δεκαετία του '90.
«Ήταν εκείνος που με την πολιτιστική του διπλωματία αναζωογόνησε την προσέγγιση των δύο πολιτισμών Ελλάδας και Αιγύπτου και δημιούργησε θεσμούς που συνεχώς τροφοδοτούνται με νέα εργαλεία και εκδηλώσεις» τόνισε ο πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, σε συνέντευξη Τύπου στα αιγυπτιακά ΜΜΕ, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα των εκδηλώσεων.
Τα Καβάφεια αποτελούν μία από τις πιο σημαντικές δραστηριότητες του Παραρτήματος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, στην Αλεξάνδρεια. Κατάφεραν εξαρχής να ενισχύουν τη σημασία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού στους κύκλους διανοουμένων της Αιγύπτου, τους φορείς, τα ξένα ινστιτούτα, στους νέους Αιγύπτιους μεταφραστές ελληνικής λογοτεχνίας στα αραβικά, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον της αιγυπτιακής κοινωνίας για τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Σε δύο Πανεπιστήμια του Καΐρου λειτουργούν από πέρυσι αντίστοιχα τμήματα νεοελληνικών σπουδών, εκτός από τα αρχαία ελληνικά που παραδοσιακά διδάσκονται στις κλασικές σπουδές.
«Όταν ο Κωστής Μοσκώφ ξεκινούσε τα Καβάφεια, πριν από περίπου τριάντα χρόνια στην Αλεξάνδρεια, δεν μπορούσε να φανταστεί την, χωρίς προηγούμενο, παγκόσμια εμβέλεια που θα αποκτούσε η συζήτηση γύρω από το έργο του Αλεξανδρινού ποιητή την τελευταία δεκαετία» είπε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Κωνσταντίνος Τσουκαλάς επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο: «Πριν από τριάντα χρόνια ο Καβάφης ήταν ήδη μια παγκόσμια φυσιογνωμία των Γραμμάτων. Έκτοτε, οι αλλαγές που συντελέστηκαν σε όλο τον κόσμο ανέτρεψαν όλες τις μέχρι τότε βεβαιότητες σε σημείο που κάποιοι μίλησαν για το τέλος της Ιστορίας ( Φράνσις Φουκουγιάμα). Όμως, η Ιστορία δεν τελείωσε.
Οι συγκρούσεις οξύνονται, τα αδιέξοδα σωρεύονται κι εμείς δεν διδασκόμαστε, ίσως, γιατί η ανθρωπότητα πίστεψε τον Έγελο ότι "το μόνο δίδαγμα που μπορεί κανείς να αντλήσει από τη μελέτη της ιστορίας είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένα δίδαγμα από τη μελέτη της ιστορίας". Ο Καβάφης, έχοντας υπόψη ότι η Ιστορία δεν διδάσκεται, στρέφεται στην Ιστορία για να μας εμπνεύσει. Έχοντας μείζον όπλο την ειρωνεία, ιδιότητα που δεν διαθέτει κανείς άλλος ποιητής. Την ειρωνεία που δεν μιλά ούτε για καλό ούτε για κακό, αλλά για την απόσταση, την απόλαυση, γενικά για τη ζωή. Ανασύρει από το ντουλάπι την ελληνιστική Ιστορία που όλοι είχαν λησμονήσει. Ο Καβάφης είναι ο Αλεξανδρινός, από την πόλη του Σέραπι, του θεού που συνδυάζει τις αντιθέσεις» κατέληξε ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς.
Η επιτροπή των Βραβείων Καβάφη, (συγκροτήθηκε φέτος από το υπουργείο Πολιτισμού της Αιγύπτου) απονέμει τα βραβεία 2017 σε δύο Αιγύπτιους συγγραφείς: στον ποιητή Μοχάμεντ Αλ Σαχάουι και στον πεζογράφο, αριστερό διανοούμενο, Σονάλα Ιμπραήμ.
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, για τον οποίο «είμαστε εξίσου περήφανοι με εσάς, είναι ένας μέγας ποιητής» ανέφερε ο επικεφαλής της επιτροπής των βραβείων, 'Αχμεντ Ντερβίς, προτείνοντας να δημιουργηθούν δύο έδρες σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Αιγύπτου για συγκριτική μελέτη του έργου του Καβάφη με του μεγάλου Αιγύπτιου ποιητή 'Αχμεντ Σάουκι. Επίσης, ο ίδιος πρότεινε τη θέσπιση βραβείου γυναικείας λογοτεχνίας με την ονομασία Υπατία, που θα απονέμεται σε Ελληνίδα και σε Αιγύπτια συγγραφέα.
Τα Καβάφεια 2017 χαιρέτισε στη συνέντευξη Τύπου ο Έλληνας πρέσβης στην Αίγυπτο, Μιχαήλ - Χρήστος Διάμεσης, αναφερόμενος στην εξέλιξη του θεσμού από πολιτιστικές εκδηλώσεις, τα πρώτα χρόνια, σε Διεθνές Συμπόσιο στην πορεία.
Επίσης, ο υφυπουργός Πολιτισμού στον τομέα διεθνών πολιτιστικών σχέσεων της Αιγύπτου, Χισάν Μουράτ, ο Ανδρέας Ζαϊμης από το Ελληνικό Παράρτημα του Συλλόγου οι Φίλοι της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Καψάλης, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|