 |
|
|  Τρίτη 17/10
ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα-κατ εντολή Αμβρόσιου- για την... ρύθμιση αλλαγής ταυτότητας φύλου...
...αλλά αδιαφορούν για την ανεργία,την μείωση μισθών και συντάξεων,τα ναρκωτικά και την εν γένει δυστυχία
ΑΘΗΝΑ.-
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την ταυτότητα φύλου, οι καμπάνες σε όλες τις ενορίες της Μητρόπολης Αιγιαλείας και Καλαβρύτων θα χτυπούν πένθιμα, για μία εβδομάδα.
Η Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας εξέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας και εξέφρασε την αντίθεσή της στο νομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε από 171 βουλευτές. Η ρύθμιση για την αλλαγή ταυτότητας φύλου από τα 15 έτη πέρασε με 148 «ναι».
Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος κάλεσε σε εξέγερση, ενώ αποφασίστηκε η λήψη μέτρων διαμαρτυρίας, όπως οι πένθιμες καμπάνες που θα ηχούν από 15 Οκτωβρίου έως και τις 21 Οκτωβρίου για τρία λεπτά κάθε ημέρα στις 12 το μεσημέρι. Επίσης, θα αναρτηθούν πανό διαμαρτυρίας σε κεντρικά σημεία του Αιγίου, ενώ το ψήφισμα διαμαρτυρίας θα αποσταλεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στην προσωπική του ιστοσελίδα, όπου έχει αναρτηθεί η ανακοίνωση, ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος αναφέρεται «στην αγωνία της ψυχής του». «Προτείνω, λοιπόν, να προβούμε, ως Μητρόπολις, σε μια δυναμική αντίδραση, όχι ότι με αυτόν τον τρόπο θα λύσουμε το πρόβλημα, αλλά θα ικανοποιήσουμε τη συνείδησή μας, πράττοντας το καθήκον μας. Έτσι, ίσως να μπορέσουμε να παρασύρουμε και κάποιους άλλους ώστε να γίνει μια… εξέγερση και να μην περάσουν αμαχητί και σιωπηλά ό,τι προσπαθούν να περάσουν οι σημερινοί κυβερνώντες», γράφει χαρακτηριστικά.
Ο Μητροπολίτης κάνει λόγο για ένα «αντιχριστιανικό και ανθελληνικό Νομοθέτημα», ενώ επισημαίνει πως «είναι εξωφρενική έμπνευση να αλλάζει κανείς το φύλο του με απλή αίτηση, σε λίγα λεπτά».
«Όποιος έχει “δυσφορία για το φύλο” που του χάρισε ο Θεός πάσχει από ψυχική ασθένεια», τονίζει, ενώ σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος κάνει αναφορά στο «βδελυρό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας», η οποία, όπως υποστηρίζει, «είναι θανάσιμο αμάρτημα που επισύρει την οργή του Θεού».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
