 |
|
|  Τρίτη 17/10
ΜΑΛΤΑ-ΔΙΑΦΘΟΡΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ
Ο γιος της δημοσιογράφου και μπλόγκερ χαρακτηρίζει υπεύθυνη για τη δολοφονία της μητέρας του την κυβέρνηση Μουσκάτ- Ο ιδρυτής του WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ προσφέρει αμοιβή 20.000 ευρώ σε όποιον βοηθήσει στις έρευνες
Reuters-AFP
Ο μεγαλύτερος γιος της Μαλτέζας μπλόγκερ και ερευνήτριας δημοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία, η οποία συμμετείχε στις αποκαλύψεις των Panama Papers, καταγγέλλει ότι η μητέρα του δολοφονήθηκε επειδή αποκάλυψε την πολιτική διαφθορά. Στη σελίδα του στο Facebook, ο Μάθιου Καρουάνα Γκαλιζία, δημοσιογράφος και ο ίδιος, γράφει:
"Η μητέρα μου δολοφονήθηκε επειδή μπήκε ανάμεσα στο κράτος δικαίου και σε εκείνους που επιδιώκουν να το παραβιάσουν, όπως τόσοι ισχυροί δημοσιογράφοι. Αλλά έγινε επίσης στόχος επειδή ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που το έκανε. Αυτό συμβαίνει όταν οι θεσμοί του κράτους αποδυναμώνονται: ο τελευταίος που μένει όρθιος είναι συχνά ένας δημοσιογράφος. Και ο πρώτος που πέφτει νεκρός...
...Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω εμένα να τρέχω μέσα στην κόλαση στο χωράφι, προσπαθώντας να βρω έναν τρόπο να ανοίξω την πόρτα, η κόρνα του αυτοκινήτου (της) ακόμη να σφυρίζει, να ουρλιάζω σε δύο αστυνομικούς, οι οποίοι εμφανίστηκαν με έναν μόνο πυροσβετήρα. Με κοίταζαν. "Λυπάμαι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα", μου είπε ένας από αυτούς. Κοίταξα κάτω και ήταν παντού γύρω μου μέλη του σώματος της μητέρας μου. Συνειδητοποίησα ότι είχαν δίκιο, ήταν μάταιο. "Ποιός είναι μέσα στο αυτοκίνητο;", με ρώτησαν. "Η μητέρα μου είναι. Είναι νεκρή. Είναι νεκρή εξαιτίας της δικής σας ανικανότητας". Ναι, ανικανότητα και αμέλεια που είχε ως αποτέλεσμα την αποτυχία να αποτραπεί αυτό....
...Συγγνώμη που γίνομαι ωμός, αλλά αυτό μοιάζει με πόλεμο και πρέπει να το γνωρίζετε. Αυτή δεν ήταν μια κοινή δολοφονία και δεν ήταν τραγική. Τραγικό είναι όταν κάποιος σκοτωθεί παρασυρόμενος από ένα λεωφορείο. Όταν παντού γύρω σου υπάρχει αίμα και φωτιά, αυτό είναι πόλεμος. Είμαστε ένας λαός σε πόλεμο εναντίον του κράτους και του οργανωμένου εγκλήματος, που έχουν γίνει σχεδόν ταυτόσημα.
...Λίγες ώρες μετά, ενώ αυτός ο καραγκιόζης για πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις στο κοινοβούλιο σχετικά με μια δημοσιογράφο την οποία επί μια δεκαετία και πλέον δαιμονοποιούσε και παρενοχλούσε, ένας από τους αστυνομικούς που υποτίθεται ερευνούσε την δολοφονία της, ο Ραμόν Μιφσούντ, ανέβασε στο Facebook: "Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει, κοπριά αγελάδας! Χαρούμενος :)”...
...Ναι, εδώ βρισκόμαστε: ένα μαφιόζικο κράτος όπου μπορείς πλέον να αλλάξεις το φύλο στην ταυτότητά σου (ευτυχώς Θεέ μου!), αλλά όπου θα ανατιναχθείς σε χίλια κομμάτια επειδή ασκείς τις βασικές σου ελευθερίες. Και εκείνοι που υποτίθεται θα έπρεπε να σε προστατεύουν, αντίθετα να πανηγυρίζουν. Πώς φτάσαμε ως εδώ;
...Η κυβέρνηση της Μάλτας επέτρεψε να ανθίσει μια κουλτούρα ατιμωρησίας. Είναι ελάχιστα παρήγορο το ότι ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας λέει ότι "δεν θα ησυχάσει" μέχρι να βρεθούν οι δράστες, όταν ηγείται μιας κυβέρνησης η οποία ενθάρρυνε αυτή την ατιμωρησία. Πρώτα στελέχωσε με απατεώνες το γραφείο του, μετά με απατεώνες και ηλίθιους την αστυνομία και στη συνέχεια με απατεώνες και ανίκανους τα δικαστήρια. Αν λειτουργούσαν ήδη οι θεσμοί, δεν θα υπήρχε δολοφονία για να ερευνηθεί και οι αδελφοί μου και εγώ θα είχαμε ακόμη μητέρα...
...Τζόζεφ Μουσκάτ, Κιθ Σέμπρι, Κρις Καρντόνα, Κόνραντ Μίτσι, Γενικέ Εισαγγελέα και μια μακρά λίστα από αξιωματούχους της αστυνομίας που δεν κάνατε τίποτα: είστε συνένοχοι. Είστε υπεύθυνοι γι αυτό".
"Σήμερα είναι αναμφίβολα μια μαύρη, θλιβερή, θλιβερή μέρα για την Μάλτα", είπε ο φίλος της οικογενείας της δολοφονηθείσας δημοσιογράφου Λουκ Φρέντο.
"Θεωρώ ότι η Ντάφνι δεν ήταν μόνο μια δημοσιογράφος και ένα απόλυτα ατρόμητο ανθρώπινο ον, αλλά ένας στυλοβάτης της δημοκρατίας μας", δήλωσε ο Φρέντο στην τηλεόραση του Reuters.
Οι αρχές της Μάλτας αναμένουν σήμερα την άφιξη ολλανδών εμπειρογνωμώνων και πρακτόρων του FBI που θα βοηθήσουν στις έρευνες.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Αντριαν Ντελία χαρακτήρισε τη δολοφονία "επίθεση στη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης" και ζήτησε τη διενέργεια ανεξάρτητης έρευνας.
"Δεν θα δεχτούμε έρευνα από τον Επίτροπο της Αστυνομίας, τον επικεφαλής του στρατού ή της εισαγγελείας, εκ των οποίων όλοι είχαν δεχτεί κριτική από την Καρουάνα Γκαλιζία", δήλωσε σήμερα.
Μισή ώρα πριν ανατιναχθεί το αυτοκίνητό της, η δημοσιογράφος έγραψε στο μπλογκ της: "Υπάρχουν απατεώνες όπου και αν κοιτάξετε σήμερα. Η κατάσταση είναι απελπιστική".
Την ίδια ώρα, ο ιδρυτής του ιστότοπου Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ, μέσω Twitter, πρόσφερε αμοιβή 20.000 ευρώ σε όποιον διαθέτει πληροφορίες που μπορεί να οδηγήσουν στην εξιχνίαση της δολοφονίας.
"Εξοργίστηκα που πληροφορήθηκα ότι η Μαλτέζα ερευνητική δημοσιογράφος και μπλόγκερ Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία δολοφονήθηκε σήμερα το μεσημέρι κοντά στο σπίτι της από την έκρηξη του αυτοκινήτου της. Προσφέρω αμοιβή 20.000 ευρώ για τυχόν πληροφορίες που θα οδηγήσουν στην καταδίκη των δολοφόνων της", έγραψε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
