 |
|
|  Σάββατο 21/10
TOYΡΚΙΑ-ΣΥΡΙΑ-ΚΟΥΡΔΟΙ
Οργή της Τουρκίας για ενα λάβαρο του Αμπντουλάχ Οτσαλάν που υψώθηκε στο κέντρο της Ράκας
AFP
Ένα τεράστιο λάβαρο με την εικόνα του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), υψώθηκε στο κέντρο της συριακής πόλης Ράκας από τις κουρδικές δυνάμεις που φέρουν τη στήριξη των ΗΠΑ, προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Άγκυρας που τόνισε ότι η κίνηση θα βλάψει περαιτέρω τις ήδη τεταμένες σχέσεις Άγκυρας - Ουάσιγκτον.
Η σημαία με τον Οτσαλάν υψώθηκε σε μια εορταστική τελετή που σηματοδότησε την κατάληψη της Ράκας από το Ισλαμικό Κράτος από τις κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), που φέρει τη στήριξη των ΗΠΑ και την οποία η Τουρκία χαρακτηρίζει «τρομοκρατική».
Σε βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από την υπηρεσία τύπου της κουρδικής οργάνωσης της Συρίας, Κούρδισσες μαχήτριες ζητωκραύγαζαν με τους διοικητές του YPG: «Ζήτω ο Άπο!», όπως είναι επίσης γνωστός ο Οτσαλάν από τους υποστηρικτές του.
«Τι εξήγηση δίνουν οι ΗΠΑ για την αφίσα του Οτσαλάν στην Ράκα; Αυτός είναι ο τρόπος που συνεργάζονται μαζί μας στην μάχη ενάντια στην τρομοκρατία;» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Δεν βρίσκεστε στο πλευρό μας ενάντια στην τρομοκρατία. Δεν θα επιτρέπατε αυτό να συμβεί, αν βρισκόσασταν», συμπλήρωσε.
Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι τα όπλα που τροφοδοτήθηκαν σε μαχητικές οργανώσεις στη Συρία κατέληξαν στα χέρια μαχητών του PKK, απειλώντας την ασφάλεια της Τουρκίας.
«Αναρωτιέμαι τι περισσότερες αποδείξεις χρειάζονται οι ΗΠΑ για να δεχτούν ότι…το YPG είναι μια τρομοκρατική οργάνωση», δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ στους δημοσιογράφους στην έξοδό του από ένα τέμενος στην Κωνσταντινούπολη.
«Η ανάρτηση μιας εικόνας του τρομοκράτη ηγέτη του PKK βλάπτει πολύ σοβαρά τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Με αυτή την κίνηση, οι ΗΠΑ δεν συνεργάζονται απλά με τρομοκράτες, αλλά θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της Συρίας», σημείωσε ο Γιλντιρίμ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
