 |
|
|  Σάββατο 21/10
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Βρέθηκε νεκρός ενας νεαρός ακτιβιστής που είχε εξαφανισθεί-Αγνωστο ποιοί τον δολοφόνησαν και πέταξαν το σώμα του σε ποταμι
AFP-Reuters
Ο Σέρχιο Μαλδονάδο, αδελφός ενός νεαρού ακτιβιστή που είχε εξαφανιστεί στην Αργεντινή πριν από σχεδόν τρεις μήνες, επιβεβαίωσε την Παρασκευή ότι το πτώμα που βρέθηκε σε ένα ποτάμι είναι αυτό του Σαντιάγο Μαλδονάδο, όπως δήλωσε έξω από το νεκροτομείο σε δημοσιογράφους.
Οι αρχές ανακοίνωσαν την Πέμπτη ότι βρέθηκε ένα πτώμα στον ποταμό Τσουβούτ, στην Παταγονία, όπου είχαν δει για τελευταία φορά τον Σαντιάγο Μαλδονάδο σε μια διαδήλωση αυτοχθόνων, την 1η Αυγούστου.
Τα αποτελέσματα της νεκροψίας και των εξετάσεων DNA που έγιναν δεν έχουν ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα, αλλά ο αδελφός του είπε πως πλέον δεν αμφισβητεί πως πρόκειται για αυτόν.
«Είδαμε το πτώμα. Αναγνωρίσαμε τα τατουάζ που είχε ο Σαντιάγο και είμαστε πλέον σίγουροι πως πρόκειται για τον Σαντιάγο», δήλωσε.
Στελέχη της αντιπολίτευσης και οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν πως αστυνομικοί είχαν συλλάβει τον 28χρονο Μαλδονάδο έπειτα από επεισόδια με αυτόχθονες, μέλη της φυλής των Μαπούτσε.
Κατά τις ίδιες πηγές, η κυβέρνηση του προέδρου Μαουρίτσιο Μάκρι προσπαθεί να συγκαλύψει την υπόθεση. Κατά τις αρχές, δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι ο Μαλδονάδο είχε τεθεί υπό κράτηση.
Η υπόθεση Μαλδονάδο έριξε μια βαριά σκιά στην εκστρατεία ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη των μελών του Κογκρέσου αύριο Κυριακή, σε μια χώρα όπου οι καταγγελίες περί αστυνομικής βαρβαρότητας ανακινούν τις μνήμες της εποχής της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-1983), επί των ημερών της οποίας οι «εξαφανισμένοι» ξεπέρασαν τους 30.000.
Η στρατιωτική χούντα είχε συλλάβει, βασανίσει ή σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε μυστικές φυλακές την περίοδο εκείνη.
Η κεντροαριστερή πρώην πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ, η οποία διεκδικεί μια έδρα στη Γερουσία, επέκρινε την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στην υπόθεση.
Η εξαφάνιση του Μαλδονάδο πυροδότησε εξάλλου διαδηλώσεις και εκστρατείες σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, με χιλιάδες πολίτες να απαιτούν να μάθουν τι συνέβη στον νεαρό ακτιβιστή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
