 |
|
|  Τρίτη 31/10
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΑ ΕΔΑΦΗ
Τρεις Παλαιστίνιοι νεκροί και αρκετοί τραυματίες από βομβαρδισμό σήραγγας από ισραηλινές δυνάμεις
AFP
Τρεις Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και αρκετοί ακόμη τραυματίστηκαν όταν ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν μια σήραγγα που συνέδεε την Λωρίδα της Γάζας με ισραηλινά εδάφη, σύμφωνα με απολογισμό του υπουργείου Υγείας της Χαμάς.
Ο Μίσμπα Τσουμπίρ, ο Άχμεντ Αμπού Αρμανά και ο Ομάρ αλ Φαλίτ σκοτώθηκαν από την επίθεση, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Ασράφ αλ Κούντρα.
Ο πρώτος ήταν μέλος μιας ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς, επιβεβαίωσε η παλαιστινιακή ισλαμιστική οργάνωση που ελέγχει τη λωρίδα της Γάζας, ενώ οι δύο άλλοι φέρεται να ήταν μέλη του Ισλαμικού Τζιχάντ, μιας εξτρεμιστικής ένοπλης οργάνωσης της Χαμάς.
Λίγες ώρες νωρίτερα, ένας εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού ανακοίνωσε πως εξουδετερώθηκε μια «σήραγγα τρομοκρατών» που συνέδεε την περιοχή Χαν Γιούνες με τα νότια του Ισραήλ.
Δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει αν ήταν μια σήραγγα της Χαμάς, αλλά κατέστησε «υπεύθυνη» την οργάνωση για την κατασκευή της.
Ο στρατός δεν επιθυμεί την «κλιμάκωση», αλλά «είναι έτοιμος για ένα φάσμα σεναρίων», τόνισε ο εκπρόσωπος.
Τον Απρίλιο του 2016, ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε μια παρόμοια σήραγγα που χρησιμοποιείτο για διείσδυση μαχητών σε ισραηλινό έδαφος.
Ο βομβαρδισμός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ήταν ο πρώτος αντίστοιχος μετά τον πόλεμο που διεξήγαγε ο ισραηλινός στρατός στη Λωρίδα της Γάζας το καλοκαίρι του 2014, όταν η Χαμάς χρησιμοποιούσε σήραγγες για να εξαπολύσει επιθέσεις ενάντια στο Ισραήλ.
Τότε, το Ισραήλ είχε δικαιολογήσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις που στόχευαν για να σταματήσει την εκτόξευση ρουκετών προς το έδαφός του και να καταστρέψει τέτοιες σήραγγες που βρίσκονται κάτω από τον παλαιστινιακό θύλακα.
Από την επιχείρηση του ισραηλινού στρατού του 2014,σκοτώθηκαν 2.251 Παλαιστίνιοι , ανάμεσά τους 551 παιδιά, και 74 ισραηλινοί, εκ των οποίων 68 στρατιώτες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
