 |
|
|  Τετάρτη 1/11
ΕΞΙΧΝΙΑΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ. Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ
Συνελήφθη ένας απο τους δράστες,ενω ο συνεργός του πρόλαβε και διέφυγε στην Αλβανία-Αμφότεροι ειναι Αλβανοί κακοποιοί,δραπέτες τών φυλακών,που εκτέλεσαν "συμβόλαιο" με τον φόνο τού ΄Ελληνα δικηγόρου
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Κώστας Τομαράς
Στα χέρια της Αστυνομίας βρίσκεται ο ένας από τους δύο δράστες της δολοφονίας του 52χρονου δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου.
Πρόκειται για έναν 32χρονο Αλβανό υπήκοο, ο οποίος συνελήφθη το περασμένο Σάββατο στην Πάτρα.
Ο συλληφθείς, ο οποίος είναι Ρομά, βρέθηκε σε σπίτι σε οικισμό Ρομά, ενώ ετοιμαζόταν να φύγει για Αλβανία, είτε απευθείας είτε μέσω Ιταλίας.
Οι αστυνομικοί του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής, είχαν ακριβείς πληροφορίες για τους δύο δράστες της δολοφονίας και τις κινήσεις τους και εντόπισαν τον 32χρονο, καθώς αναζητούσε τρόπο να φύγει από την Ελλάδα. Όπως διαπιστώθηκε είναι δραπέτης των φυλακών, γι΄αυτό κρατήθηκε, μέχρι να συμπληρωθούν τα στοιχεία σε βάρος του.
Ο δεύτερος από τους δράστες, σύμφωνα με πληροφορίες πρόλαβε και διέφυγε στην Αλβανία, αλλά είναι γνωστά τα στοιχεία του και αναζητείται. Απομένει να συμπληρωθούν κάποια κενά για τους ηθικούς αυτουργούς για να κλείσει ολοκληρωτικά η υπόθεση, για την οποία θα γίνουν ανακοινώσεις από την Ασφάλεια.
Σύμφωνα με μέχρι στιγμής πληροφορίες, οι τρεις βαρυποινίτες που μεταφέρθηκαν στην Ασφάλεια από τις φυλακές Κορυδαλλού θεωρούνται ύποπτοι ως «μεσάζοντες», που «νοίκιασαν» τους δύο Αλβανούς για λογαριασμό άλλων κακοποιών της αλβανικής μαφίας, προκειμένου να πιέσουν τον δικηγόρο, ώστε να μεσολαβήσει σε πελάτη του να τους δώσει χρήματα που τους χρωστούσε, για «βρώμικη» δουλειά που έκαναν για λογαριασμό του.
Οι δύο Αλβανοί όμως δολοφόνησαν τον Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, με αποτέλεσμα να πάρει άλλη τροπή η υπόθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
