Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 6/11

ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ ΣΤΟ ΤΕΞΑΣ



Reuters-AFP

Σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ που επικαλέστηκαν πηγές προσκείμενες στην αστυνομία, επρόκειτο για τον Ντέβιν Πάτρικ Κέλι, έναν 26χρονο πρώην στρατιωτικό ο οποίος αποτάχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία αφού πέρασε από στρατοδικείο το 2014. Ο Κέλι ζούσε στην περιφέρεια του Σαν Αντόνιο, μια από τις μεγαλουπόλεις του Τέξας, περίπου πενήντα χιλιόμετρα από το Σάδερλαντ Σπρινγκς. Η σελίδα του Κέλι στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook έχει διαγραφεί, αλλά αποθηκευμένες εικόνες από το προφίλ του σε αυτόν τον εικονίζουν να ποζάρει με δυο μικρά παιδιά. Άλλη μια φωτογραφία τον εικονίζει να κρατάει ένα τουφέκι εφόδου με τη λεζάντα «είναι μια κακιά σκύλα», που έγραψε ο ίδιος, αναφερόμενος στο όπλο. «Σε αυτό το στάδιο, έχουν χαθεί 26 ζωές. Δεν γνωρίζουμε εάν ο απολογισμός θα χειροτερέψει», είπε σε δημοσιογράφους ο κυβερνήτης του Τέξας, ο Γκρεγκ Άμποτ, ο οποίος έκανε λόγο για το χειρότερο «μαζικό τουφεκίδι στην ιστορία» της Πολιτείας του. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ,που βρίσκεται σε περιοδεία στην Ασία, έκανε από την πλευρά του λόγο για ένα «τρομακτικό» μακελειό. Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ συνομίλησε νωρίτερα με τον κυβερνήτη Άμποτ. Ο Τζεφ Φόρεστ, ένας 36χρονος βετεράνος του στρατού, το σπίτι του οποίου απέχει ένα τετράγωνο από την εκκλησία, αφηγήθηκε πως όταν άκουσε τον ήχο του ημιαυτόματου τουφεκιού που έριχνε, του ήρθαν μνήμες από τη θητεία του στους Πεζοναύτες. «Ήμουν στην αυλή, άκουσα 10 βολές και τ' αυτιά μου άρχισαν να κουδουνίζουν», είπε ο Φόρεστ. «Έπεσα κάτω και έμεινα κάτω», πρόσθεσε. Η Πρώτη Εκκλησία Βαπτιστών είναι μία από τις δύο εκκλησίες του Σάδερλαντ Σπρινγκς, μιας κοινότητας με λιγότερους από 900 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του πληθυσμού του 2010. Η πόλη έχει δύο βενζινάδικα και ένα πολυκατάστημα Dollar General. Το ισόγειο κτίριο της εκκλησίας, βαμμένο λευκό, έχει ένα μικρό κωδωνοστάσιο και μόνο μια είσοδο και έξοδο. Την 1η Οκτωβρίου, στις ΗΠΑ σημειώθηκε το χειρότερο μακελειό με τη χρήση πυροβόλων όπλων στην ιστορία της χώρας, όταν ο Στίβεν Πάντοκ, ένας πλούσιος συνταξιούχος λογιστής 64 ετών, για άγνωστους λόγους άνοιξε πυρ από τον 32ο όροφο του ξενοδοχείου Μανταλέι Μπέι στο Λας Βέγκας αδιακρίτως εναντίον των 22.000 ανθρώπων που αποτελούσαν το κοινό σε μια συναυλία κάντρι, σκοτώνοντας 58 και τραυματίζοντας άλλους περίπου 550 ανθρώπους, πριν αυτοκτονήσει. Οι αρχές δεν έχουν ακόμη διαλευκάνει τα κίνητρά του, ούτε εάν είχε σχέση με την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, που έσπευσε να αναλάβει την ευθύνη για το μακελειό. Η σφαγή στο Τέξας δεν είναι η πρώτη που διαπράχθηκε μέσα σε έναν χώρο λατρείας στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Τον Ιούνιο του 2015 ο Ντίλαν Ρουφ, ένας νεαρός οπαδός της ανωτερότητας της λευκής φυλής, σκότωσε εννιά μαύρους πιστούς μέσα σε μια εκκλησία στο Τσάρλστον της Νότιας Καρολίνας, πόλη-σύμβολο του αγώνα των μαύρων εναντίον της σκλαβιάς. Του επιβλήθηκε η θανατική ποινή τον Ιανουάριο. Κάθε χρόνο καταγράφονται στις ΗΠΑ πάνω από 33.000 θάνατοι που οφείλονται σε πυροβόλα όπλα—συμπεριλαμβανομένων 22.000 αυτοκτονιών—σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη. Παρά το ότι ο διάλογος για τον έλεγχο των όπλων ανακινείται κάθε φορά που διαπράττεται μια τέτοια μαζική σφαγή, οι αμερικανικές αρχές δεν έχουν λάβει κανένα ουσιαστικό μέτρο για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, κυρίως εξαιτίας των αποτρεπτικών κινήσεων του πανίσχυρου λόμπι των όπλων, της NRA.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία