Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 13/11

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΑΣ

Νικητές o Kενυάτης Σάμουελ Καλαλέϊ στους άνδρες και η Αιθίοπας Πεντάτου Μπουτάνε στις γυναίκες



ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κενυατική υπόθεση ήταν στους άνδρες ο εφετινός Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας, καθώς στις πρώτες τρεις θέσεις της ιστορικής διαδρομής, τερμάτισαν ισάριθμοι εκπρόσωποι της αφρικανικής χώρας. Μετά από 42.195 μέτρα και κάτω από πολύ καιρικές συνθήκες, πρώτος έκοψε το νήμα ο Σάμουελ Καλαλέι ο οποίος αποσπάστηκε μετά το πρώτο μισό της διαδρομής και τερμάτισε σε 2:12.17. Τον ακολούθησαν οι συμπατριώτες του, Μίλτον Ρότιτς με 2:14.18 και Τζόναθαν Γιέγκο Κίπτου με 2:16.08.

Στις γυναίκες κυριάρχησε η Πεντάτου Μπουτάνε από την Αιθιοπία, καθώς κάλυψε τα 42.195 μέτρα της κλασσικής διαδρομής σε δύο ώρες 34 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα. Στην δεύτερη θέση τερμάτισε η Αλις Τζεπκεμπόϊ Κιμπόρ από την Κένυα (2:34.22) και στην τρίτη, η συμπατριώτισσα της, Νάνσι Αρουσέϊ (2:34.51), η περυσινή νικήτρια του αγώνα.

Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Μαραθωνίου πρώτευσε ο Κώστας Γκελαούζος ο οποίος κέρδισε τον τίτλο για πρώτη φορά στην καριέρα του, καθώς τερμάτισε σε 2:27.21, ακολουθούμενος από τον Χριστόφορο Μερούση (2:28.19) που ήταν ο νικητής στις προηγούμενες τέσσερις διοργανώσεις και τον Παναγιώτη Καραϊσκο (2:28.57), που έκανε την έκπληξη και πήρε το χάλκινο μετάλλιο. Οι τρεις Έλληνες κατατάχτηκαν στην 8η, 9η και 10η θέση του διεθνούς Μαραθωνίου.

Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα των γυναικών πρώτευσε για τρίτη συνεχή χρονιά η Ράνια Ρεμπούλη, καθώς τερμάτισε σε 2:49.06 (4η στη γενική κατάταξη), μπροστά από την Γλυκερία Τζιατζιά (2:51.14) στην πρώτη της συμμετοχή σε Μαραθώνιο και την έμπειρη Φωτεινή Δαγκλή Παγκότο (2:53.58).

Ο νικητής στους άνδρες Σάμουελ Καλαλέι είπε μετά τον τερματισμό του: «Ήταν η πρώτη φορά που έτρεξα στην Αθήνα. Ήταν ένας δύσκολος αγώνας. Είχε πολλές ανηφόρες αλλά τις προτιμώ. Θα ήθελα να ξανάτρέξω στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας».

«Είναι η πέμπτη φορά που τρέχω στον συγκεκριμένο αγώνα και χαίρομαι πολύ που πέτυχα τον στόχο. Στην αρχή φοβήθηκα λίγο, αλλά τελικά όλα πήγαν καλά. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να πετύχω χρόνο κάτω από 2.30 και χαίρομαι που το κατάφερα στην κλασική διαδρομή. Πρώτα ο Θεός θα επιστρέψω του χρόνου», είπε ο 3ος της κατάταξης, Γιέγκο Κίπτου.

Η 2η στις γυναίκες Τζεπκεμπόϊ Κιμπόρ, είπε: «Ήταν ένας πολύ ωραίος αγώνας. Οι ανηφόρες δεν με δυσκόλεψαν διότι έτσι είναι η διαδρομή και στην Κένυα. Θα ήθελα να επιστρέψω στον αγώνα της Αθήνας», ενώ η 3η Νάνσι Αρουσέι τόνισε: «Είχα μια δύσκολη χρονιά. Είμαι ευχαριστημένη γιατί πήγα καλύτερα από ότι περίμενα».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία